Mahkemesi :İstanbul 11. Asliye Ticaret MahkemesiTarihi :03.06.2014Numarası :2011/18-2014/155Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş olmakla duruşma için tayin edilen günde davacı vekili Avukat B..U.. ile davalı vekili Avukat O..G.. geldi. Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve hazır bulunan taraflar avukatları dinlendikten sonra vaktin darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması başka güne bırakılmıştı. Bu kere dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği konuşulup düşünüldü:- K A R A R -Dava, eksik imalât nedeniyle menfi tespit istemine ilişkin olup, mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen karar davalı vekilince temyiz edilmiştir.1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.2-Davacı iş sahibi, davalı yüklenicinin vermiş olduğu 14.04.2010 tarihli teklif mektubu kapsamında, B.. caddesi, F.., Ç..., G.. ve Ulus şubelerindeki elektrik tesisatı tadilat işlerinin davalı tarafından yapıldığını, B.. C..’ndeki şubenin tadilat işlerinin yarım kaldığını, düzenlenen faturalarda diğer şubelerde yapılan işlerin miktar ve birim fiyatlarının teklif fiyatlarından ve yapılan işten fazla gösterildiğini belirterek, davalı tarafından yapılan icra takibi nedeniyle borçlu olmadığının tespitini talep etmiş, davalı yüklenici, faturaların yapılan işin kontrol edilerek teslim alındığını, mutabakatlarda borcun kabul edildiğini, iş miktarında davacının talepleri doğrultusunda artış olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur. Mahkemece, yapılan keşif sonrası düzenlenen bilirkişi raporuna göre davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Mahkemenin hükme esas alınan bilirkişi heyeti rapor ve ek raporlarında; dava konusu B...Caddesi Ş...’nin eksik imalatları tespit edilmiş, Ulus şubesi, F.. şubesi ve G... Şubesi’ndeki imalatların ve eksik işlerin tespitinde ise; davacı iş sahibi tarafından, dava dışı E..-I... Elektrik Müh. Tic. Ltd. Şti. şirketine düzenletilen 07.01.2011 tarihli rapor esas alınmıştır. Bu rapor davalı yüklenici tarafından kabul edilmemiştir. İşin yapıldığı ve raporun düzenlendiği tarihte yürürlükte bulunan 1086 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 368 ve devamı maddeleri ile karar tarihinde yürürlükte bulunan 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 400 ve devamı maddeleri gereğince delil tespiti yapmakta kanunda öngörülen istisnalar dışında Sulh Hukuk Mahkemeleri görevli ve yetkilidir. Davalı yüklenici tarafından dava dışı E...-I...Elektrik Müh.Tic.Ltd. Şti’ne düzenletilen rapora davalı yüklenici tarafından itiraz edildiğinden, resmi sıfatı bulunmayan bu şirketin raporu tek başına delil niteliğine haiz değildir. Bu durumda, E..-I.. Elektrik Müh.Tic.Ltd.Şti. tarafından düzenlenen rapor esas alınarak düzenlenen heyet raporuna dayanılarak karar verilemez.Bunun yanısıra, mahkemenin 14.01.2011 tarihli kararı ile, 2004 sayılı İcra İflas Kanunu’nun 72/3 maddesi uyarınca %40 teminatın karşılanması halinde İstanbul 11. İcra Müdürlüğü’nün 2010/24666 Esas sayılı dosyasında icra veznesine yatan paranın alacaklıya ödenmemesine karar verilmiştir. İcra ve İflas Kanunu’nun 72/4 maddesi uyarınca; dava, alacaklı lehine neticelenirse, alacaklının uğradığı zarar aynı davada takdir olunarak karara bağlanır. Bu zarar herhalde %40’tan aşağı tayin edilemez. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verildiğine göre, reddedilen miktar yönünden, tedbir kararının uygulanıp uygulanmadığı araştırılmadan davalının kötüniyet tazminatı talebi hususunda karar verilmemesi de doğru olmamıştır.Mahkemece yapılacak iş, hükme esas alınan rapor ve ek raporları düzenleyen bilirkişi heyetinden davacının B..C.. Ş..’nde tespit edilen eksik imalatların yanında, varsa dava konusu diğer şubelerdeki tespit edilebilen eksik işler yönünden ek rapor almak, bu eksik imalatlar yönünden davacı iş sahibinin borçlu olmadığı miktarı tespit ettirerek, sonucuna göre karar vermek, yine mahkemece ihtiyati tedbir yoluyla icra veznesine giren paranın alacaklıya verilmemesine karar verildiğinden, bu tedbirin teminat yatırılmak suretiyle uygulanıp uygulanmadığını araştırıp, reddolunan kısım yönünden davalı yararına İcra ve İflas Kanunu’nun 72/4 maddesi gereği inkar tazminatına hükmetmekten ibarettir.SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davalının vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, 2. bent uyarınca kabulü ile hükmün davalı yararına BOZULMASINA, 1.100,00 TL duruşma vekâlet ücretinin davacıdan alınarak Yargıtay'daki duruşmada vekille temsil olunan davalıya verilmesine, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 08.10.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.