Mahalli mahkemesinden verilen hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş olmakla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği konuşulup düşünüldü: Borçlu hakkındaki takip İzmir İcra Dairelerinde yapılmıştır. Takibe itiraz eden borçlu, icra dairesinin yetkisine de itiraz etmiş, Söke icra Dairelerinin yetkili olduğunu bildirmiştir, itirazın iptali nitelendirmesiyle dava, İzmir Mahkemelerinde açılmış, bu defa da hem icra dairesinin ve hem de mahkemenin yetkisine itiraz edilmiş, yetki itirazının kabulü üzerine dosya yetkili Söke Mahkemelerine gönderilmiştir. Tarafların Söke Mahkemelerinin yetkisine bir itirazı olmadığından Söke Mahkemelerinin yetkisi kesinleşmiştir. Ortada uygulanması zorunlu kamu düzenine ilişkin bir yetki kuralı da yoktur. O halde artık davanın Söke Mahkemelerinde görülüp sonuçlandırılması gerekir. Kaldı ki davacı alacaklı itirazın iptali biçimindeki davasını ıslah ederek davayı genel hükümlere dayalı alacak davasına dönüştürmüştür. Mahkemece bu yönler gözden kaçırılarak somut olaya uygun düşmeyen bazı düşünceyle davanın reddedilmiş olması doğru olmadığından karar bozulmalıdır. Sonuç : Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenlerle davacı yararına (BOZULMASINA), 375 milyon TL Yargıtay duruşma vekillik ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, 2.6.2004 gününde oybirliğiyle karar verildi.