Mahalli mahkemece verilen hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü: 1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. 2- Dava tasarrufun iptaline ilişkin olup, 6183 sayılı Kanunun 28. maddesi uyarınca (kendi verdiği malın akdin yapıldığı sıradaki değerine göre borçlunun ivaz olarak pek aşağı bir fiyat kabul ettiği akitten bağışlama hükmünde Olup), aynı Kanunun 27. maddesi gereğince hükümsüz bulunmaktadır. Mahkemece bu yönde bir inceleme yapılıp sonucuna uygun karar verilmesi gerekirken bu yolda tahkikat yapılmadığı anlaşılmıştır. Bu nedenle mahkemece tasarrufun yapıldığı 27/01/1997 tarihi itibariyle davalı Hasana satılan taşınmazın rayiç değerinin bilirkişi vasıtası ile belirlenmesi ve tapuda satış bedeli olarak gösterilen 250.000.000 TL: ve taşınmaz üzerinde bulunan 40 milyon TL.lık ipoteğin toplamı ile rayiç değeri arasında fahiş fark bulunup bulunmadığı araştırılmak ve davalı Hasan’ın yakını olduğu söylenen Şenay’ın borçlu dava dışı Ali’nin ortağı bulunduğu şirkette mevcut ortaklığı da dikkate alınarak tasarrufun davalı Hasan açısından iptalinin gerekip gerekmediği değerlendirilmesi, iptale karar verilecek ise, bu şahıs taşınmazı elden çıkartmakla takdir olunacak bedeliyle sorumlu olduğundan (6183 s. Kanun md. 31). İlhana satıldığı 20/05/1997 tarihi itibariyle de değeri belirlenip, bu miktarın davalı Hasan’dan tahsiline karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile davalı Hasan hakkındaki davanın reddedilmesi doğru görülmemiştir. Sonuç : Yukarıda 1. bentte yazılı nedenlerle davalı vekilinin davalı İlhana yönelik temyiz itirazlarının reddine, 2. bent gereğince hükmün temyiz eden davacı banka yararına ve davalı Hasan aleyhine (BOZULMASINA), ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, 05/07/1999 gününde oybirliğiyle karar verildi.