Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 2710 - Karar Yıl 2008 / Esas No : 7091 - Esas Yıl 2007





Mahalli mahkemece verilen hükmün temyizen tetkiki davacı ile davalı Sedat vekillerince istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış, eksiklik nedeniyle mahalline iade edilen dosya ikmal edilerek gelmiş olmakla, dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanan ayıplı ifa nedeniyle tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen karar, davacı ile davalı Sedat vekillerince temyiz edilmiştir.1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya" uygun ge-rektirici nedenlere ve özellikle kabule zorlanamayacak derecede ayıplı imalat yapan yüklenici ile kontrol mühendisi BK'nın 51. maddesi uyarınca davacı iş sahibine karşı müteselsilen sorumlu ise de; bilirkişi kurulunca İdarenin fazla iş yüklemesi nedeniyle davalı Sedat'ın zararın doğumunda 1/8 oranında kusurlu olduğu belirtilmiş olup, davacı vekili ıslah dilekçesinde davalı Sedat'ın kusur oranı nispetinde diğer davalı yüklenici ile müteselsilen sorumlu tutulmasını talep etmiş olmasına göre davacı vekilinin tüm, davalı Sedat vekilinin aşa-ğıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görül-memiş, reddi gerekmiştir.2- Davacı ile davalı yüklenici arasındaki sözleşme 21.02.1997 tarihli olup, inşaat 01.11.1997 tarihinde tamamlanarak okulda öğretime başlanılmıştır. Milli Eğitim Müdürlüğü'nün talebiyle Ege Üniversitesi Mühendislik Fakültesi İnşaat Mühendisliği Bölümünce yaptırılan inceleme sonucu düzenlenen 05.01.2000 tarihli rapor, Torbalı Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 2000/174 D.İş sayılı dosyasında yaptırılan delil tespiti sonucu düzenlenen bilirkişi raporu ve İnşaat Mühendisleri Odası'na yaptırılan 22.05.2000 tarihli test sonuçları raporu ile inşaatta kullanılan betonun projede öngörülen beton sınıfına uygun olmadığı, yapının okul ve önem derecesinin yüksek olması sebebiyle onarımının ekonomik ve fonksiyonel olmadığı, yıkılıp yeniden yapılması gerektiği anlaşılmıştır. Yapının yıkılıp yeniden yapılmasının güçlendirmeye göre daha ekonomik olduğu belirtilmekle, yüklenici şirket ve diğer sorumlular yıkım ve yeniden yapım masraflarından sorumludur. Ancak, yapıdaki ayıp 2000 yılında ortaya çıktığı gibi, yeniden yapımın gerektiği de 2000 yılında belirlenmiştir. Davacı zararın artmasına neden olmamak için gerekli tedbirleri almak ve davasını da zamanında açmak zorundadır. Davacının ihmalinden dolayı artan zarardan davalıların sorumlu tutulması mümkün değildir.Bu durumda mahkemece, BK'nın 98. maddesi yollamasıyla 44. maddesi uyarınca meydana gelen zarar, yani binanın yıkım ve yeniden yapım masrafının 2000 yılı fiyatlarıyla ve çimento, beton vs. miktar ve oranlarının sözleşmenin yapıldığı tarihte geçerli olan 1975 yılı deprem yönetmeliğine göre hesaplattırılarak bilirkişilerden alınacak ek raporla davalı Sedafın sorumlu olduğu miktar saptanarak davanın sonuçlandırılması gerekirken, eksik inceleme ve yanlış değerlendirme sonucu davanın yazılı şekilde kısmen kabulü doğru olmamış, karann davalı Sedat yararına bozulması uygun bulunmuştur.Sonuç: Yukarıda (1.) bentte yazılı nedenlerle davacının tüm, davalı Sedafın diğer temyiz itirazlarının reddine, (2.) bent uyannca kabulü ile hükmün davalı Sedat yaranna (BOZULMASINA), ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalı Sedafa geri verilmesine, 24.04.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.