Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 2673 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 3590 - Esas Yıl 2014





Mahkemesi :Asliye Hukuk Hakimliği (Ticaret Mahkemesi Sıfatıyla)Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davalı-k.davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:- K A R A R -Asıl ve karşı dava eser sözleşmesinden kaynaklanan alacağın tahsili talebine ilişkin olup mahkemenin asıl davanın kısmen kabulüne, karşı davanın reddine dair kararı davalı ve karşı davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.Mahkemece kısa kararda “asıl davanın kısmen kabulüne” karar verilmiş, karşı dava ile ilgili ise bir hüküm kurulmamış, sonradan oluşturulan gerekçeli kararda ise “asıl davanın kısmen kabulüne karşı davanın reddine” karar verilmiş, bu suretle kısa karar ile gerekçeli karar arasında çelişki meydana gelmiştir.Yargıtay İçtihadı Birleştirme Genel Kurulu'nun 10.04.1992 gün ve 1991/7-4 Esas ve Karar sayılı İçtihadı Birleştirme kararı gereği, kısa karar ile gerekçeli kararın çelişkili olması mutlak bozma nedeni oluşturacağından ve bozmadan sonra yerel mahkemece önceki kararla bağlı olmaksızın çelişkiyi kaldırmak kaydıyla vicdani kanaatine göre karar verebileceğinden kararın bozulması gerekmiştir.SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle kararın temyiz eden davalı ve karşı davacı yararına BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 21.05.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.