Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 2495 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 4829 - Esas Yıl 2015





Mahkemesi :Ticaret Mahkemesi Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş olmakla duruşma için tayin edilen günde davacı vekili Avukat . ile davalı vekili Avukat Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve hazır bulunan taraflar avukatları dinlendikten sonra vaktin darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması başka güne bırakılmıştı. Bu kere dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği konuşulup düşünüldü: Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanan alacak talebine ilişkin olup, mahkemece davanın kabulüne dair verilen karar, davalı tarafından temyiz edilmiştir.1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.2-Davalının diğer temyiz itirazlarına gelince; iç 80.000,00 TL bedelle davalıya ait iş merkezinde dekorasyon tadilat mobilya işlerini yaptığını, sözleşme dışı imalâtlarda yapmak suretiyle teslim ettiğini, kendilerine 84.000,00 TL ödeme yapılıp bakiye 20.250,64 TL alacağının ödenmediğini belirterek bu bedelin davalıdan tahsilini talep etmiş, davalı savunmasında 84.000,00 TL ödenmesine rağmen davacının işi eksik ve kusurlu yaptığını bu nedenle borçlu olmadıklarını açıklayarak davanın reddine karar istemiş, mahkemece bilirkişiden alınan rapor dikkate alınarak davanın kabulüne karar verilmiştir. Taraflar arasında düzenlendiği ihtilâfsız olan sözleşmede imalât bedeli KDV hariç olarak 80.000,00 TL kararlaştırılmış olup davalı tarafından 84.000,00 TL ödendiği anlaşılmaktadır. Dosya kapsamından davacı tarafından 18.05.2012 tarihli 97.350,00 TL'lik ve 6.900,64 TL'lik iki ayrı fatura düzenlendiği, bilirkişilerce “saten macun ve boya“ ile ilgili 6.900,64 TL'lik faturanın sözleşme dışı imalât olduğu, davalıya teslim edildiği bu nedenle davalıya fatura edilmesinde hukuka aykırı durum olmadığı açıklanmıştır. Gerçekten de sözleşme tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan 818 sayılı BK'nın 413. maddesine göre sözleşme dışı yapılmış bulunan imalâtın iş sahibinin yararına olması halinde bedelinin yapıldığı yıl mahalli piyasa rayiçleriyle belirlenmesi gerekir. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda söz konusu imalâtlarla ilgili bu yönde bir değerlendirme bulunmadığından doğrudan fatura bedelinin esas alınarak sonuca varılması doğru olmamıştır. Yapılması gereken iş bilirkişilerden alınacak ek rapor ile sözleşme dışı olduğu anlaşılan “saten macun ve boya“ imalâtlarının yapıldığı yıl piyasa fiyatlarına göre bedelinin belirlenip sonucuna göre karar verilmesinden ibaret iken eksik inceleme ile davanın kısmen kabulüne karar verilmesi doğru olmamış bozulması gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davalının sair temyiz itirazlarının reddine, 2. bentte açıklanan nedenlerle kararın temyiz eden davalı yararına BOZULMASINA, 1.350,00 TL duruşma vekâlet ücretinin davacıdan alınarak Yargıtay'daki duruşmada vekille temsil olunan davalıya verilmesine, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 02.05.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.