Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan sanıklar ..., ... ve ...'un yapılan yargılamaları sonunda; sanık ... hakkındaki kamu davasının tefriki ile diğer sanıkların atılı suçtan mahkûmiyetlerine dair Aksaray 2. Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 31.01.2008 gün ve 2006/206 Esas, 2008/40 Karar sayılı hükümlerin süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanıklar müdafii tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelendi;Sanık ... hakkındaki kamu davasının tefrik edildiği ve sanık hakkında temyize konu hüküm bulunmadığı anlaşıldığından, sanık müdafiin temyiz isteminin bu sanık yönünden 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 317. maddesi gereğince reddiyle, temyiz incelemesinin sanıklar müdafiin sanık ... ve Recep hakkında verilen hükümlere yönelik temyizi ile sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:Mağdurun, sanık ...'e yönelik haksız tahrik oluşturabilecek bir eyleminin bulunmadığı gözetilmeden, mağdurun sanık ...'e yönelik haksız tahrik kapsamında değerlendirilen eylemi nedeniyle sanık ... hakkında TCK.nın 29. maddesinin uygulanarak eksik ceza tayini karşı temyiz bulunmadığından ve sanıkların kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma suçunu çocuğa karşı işledikleri halde, haklarında TCK.nın 109/3-f maddesinin uygulanmaması, bu suçtan hükmolunan cezalarında suçu birden fazla kişi birlikte işlemeleri nedeniyle 109/3-b maddesi uyarınca artırım yapılması karşısında, sonuç cezalara etkisi bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,Ancak;Sanıkların, 5237 sayılı TCK.nın 53/1-c maddesindeki hak yoksunluğunun yalnız “kendi alt soyları üzerindeki velâyet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile ilgili haklarından koşullu salıverilmesine kadar”, “diğer kişiler yönünden ise hapis cezalarının infazı tamamlanıncaya kadar” sürmesine karar verilmesi gerektiği gözetilmeksizin yazılı şekilde karar verilerek 53/3. maddesine aykırılık yapılması,Kanuna aykırı, sanıklar müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek hükümlerin CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden yargılama yapılmaksızın düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanarak hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK.nın 53. maddesi gereğince hükmedilen hak yoksunluğu ile ilgili bölüm hükümden çıkarılarak, yerine "Sanıkların 5237 sayılı TCK.nın 53/3. maddesine göre 53/1-c maddesinde yer alan kendi alt soyları üzerindeki velâyet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile ilgili haklarından koşullu salıverilme tarihine, 53/1. maddesinde yazılı diğer haklardan 53/2. maddesi gereğince hapis cezalarının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmalarına" ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18.09.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.