Çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan sanık ..., çocuğun nitelikli cinsel istismarına yardım etme suçundan sanıklar ..., ... ve ...'ın yapılan yargılamaları sonunda; atılı suçtan mahkûmiyetlerine dair Konya 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 30.06.2009 gün ve 2008/87 Esas, 2009/232 Karar sayılı hükümlerin süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanıklar müdafileri tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:Sanıklar Mehmet, Hasan ve Arif haklarında kurulan hükümlere yönelik temyizlerin incelenmesinde;Sanık ... ve Hasan hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan eylemlerine uyan TCK.nın 103/1-a delaletiyle 103/2. maddesinden hüküm kurulması gerekirken, 103/1-a maddesi uyarınca 3 yıl hapis, 103/2. maddesi uyarınca 8 yıl hapis cezası verilmek suretiyle, ayrı ayrı uygulama yapılarak sonuç cezanın belirlenmesi ceza miktarı itibarıyla sonuca etkili görülmediğinden, sanık ...'ın atılı suçu TCK.nın 53/1-c maddesindeki yetkisini kötüye kullanmak suretiyle işlediğinin anlaşılması karşısında hakkında 5237 sayılı TCK.nın 53/5. maddesinin uygulanmaması karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.Delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiillerin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatları yapılmış bulunduğundan sanıklar müdafilerinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükümlerin ONANMASINA,Sanık ... hakkında kurulan hükme yönelik temyizin incelenmesinde ise;Sanık ...'in annesi olan sanık ...'nün yaşam koşulları gereği aile içerisindeki sosyal konumuna, kırsal bölgelerdeki örf adet kurallarına ve olayın oluş ve ortaya çıkış şekline göre, atılı suça bilinçli olarak katılımının bulunmadığı gözetilmeden atılı suçtan beraati yerine, mahkûmiyetine karar verilmesi, Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 12.09.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.