Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 8851 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 10083 - Esas Yıl 2012





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Basit cinsel saldırıHÜKÜM : MahkûmiyetMahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:Sanık ... hakkında kurulan mahkûmiyet hükmünün incelenmesinde;Delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanık müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,Sanık ... hakkında kurulan mahkûmiyet hükmünün incelenmesinde;Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,Ancak;Dosya kapsamına göre, mağdurenin, arkadaşı ... ile birlikte yürüdükleri sırada arkalarından gelen sanıkların birlikte mağdurenin kalçasını tutarak elleri ile göğsünü ve cinsel organını sıktıkları akabinde sanıklara müdahale eden kolluk görevlilerinin sanıkları polis merkezine götürdükleri, burada da sanık ...'ın, polis merkezine doğru yürümekte olan mağdurenin eteğini kaldırarak mağdureye parmak attığı olayda; sanık ...'ın, ilk eylemini sanık ...'la birlikte gerçekleştirmesi nedeniyle ilk eyleminin soruşturulması ve kovuşturulması şikâyete tâbi olmayan TCK.nın 102/3-d maddesi kapsamında kaldığı, sanığın ikinci eylemini ise tek başına gerçekleştirdiği, bu itibarla ikinci eyleminin soruşturulması ve kovuşturulması şikâyete tâbi olan TCK.nın 102/1.maddesinde düzenlenen basit cinsel saldırı suçu kapsamında kaldığı, TCK.nın 43/1. maddesinde bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda bir kişiye karşı aynı suçun birden fazla işlenmesi durumunda, bir cezaya hükmedileceğinin düzenlendiği, somut olayda da sanığın basit cinsel saldırı suçunu değişik zamanlarda aynı mağdureye karşı ilki şikâyete tâbi olmayan basit cinsel saldırı, ikincisi şikâyete tâbi olan basit cinsel saldırı suçu olmak üzere iki defa işlediğinin sabit olduğu, ancak mağdurenin kovuşturma aşamasında sanıklar hakkındaki şikâyetinden vazgeçtiği, bu itibarla ikinci suç açısından kovuşturma şartının bulunmaması nedeniyle sanığın ancak ilk suç nedeniyle cezalandırılmasına karar verilmesinin mümkün olduğu, tüm bunlara göre de TCK.nın 43. maddesinin uygulanma olanağının bulunmadığı gözetilmeden sanığa verilen cezanın TCK.nın 43. maddesi uyarınca arttırılarak fazla ceza tayini,Kabule göre de;TCK.nın 61. maddesinde öngörülen sıralamaya göre, sanık hakkında hüküm kurulurken sırasıyla TCK.nın 102/1, 3-d. ve 43. maddeleri uyarınca uygulama yapılması gerekirken anılan Kanunun sırasıyla 102/1, 43 ve 102/3-d. maddeleri uyarınca uygulama yapılarak hüküm kurulması,Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 26.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.