Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 8438 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 6518 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Basit cinsel saldırı, cinsel tacizHÜKÜM : Eylemlerin bütün halinde basit cinsel saldırı suçunu oluşturduğunun kabulü ile bu suçtan mahkumiyet İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi.Sanık hakkında, basit cinsel saldırı suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmediği halde kanun yolu ile ilgili olarak yapılan açıklamada “hükmün açıklanmasının geriye bırakılması kararının şekil koşulları yönünden denetimi için, Ağır Ceza Mahkemesine itirazı mümkün olmak üzere” yazılması suretiyle kurulan hükmün niteliği, kanun yolu ve mercii hususunda hataya düşülmesine neden olunduğunun anlaşılması karşısında, katılan mağdure vekilince verilen 12.06.2012 havale tarihli dilekçenin temyiz dilekçesi olarak kabulüne karar verildikten sonra gereği düşünüldü:Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,Ancak;Sanığın, suç tarihinde onbeş-onsekiz yaş grubunda olan mağdurenin kalçasını tutma şeklindeki eyleminin TCK'nın 103/1 maddesinde düzenlenen çocuğun basit cinsel istismarı suçunu oluşturduğu gözetilmeden suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde basit cinsel saldırı suçundan hüküm kurulması,Hükümden sonra 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan husus nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,Kanuna aykırı, sanık müdafii ile katılan mağdure vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 12.12.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.