MAHKEMESİ : Ağır Ceza MahkemesiSuç : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde basit cinsel saldırıİlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,Ancak;Hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun ile 5237 sayılı Kanundaki cinsel dokunulmazlığa karşı suçlar yeniden düzenlenmiş olup; sanığın işyerinde çalışan mağdureyi, işyerinin deposuna gönderdikten sonra kendisi de arkasından gidip, kolundan tutarak kendisine doğru çekmesi şeklinde ani nitelikteki, devamı bulunmayan, kesik biçimde gerçekleştirdiği eyleminin TCK'nın 102/1. maddesinde düzenlenip sarkıntılık düzeyinde kalan basit cinsel saldırı suçunu oluşturduğu anlaşılmakla; 5237 sayılı TCK'nın 7. maddesinin ikinci fıkrasındaki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü gözetilerek, lehe olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi ve her iki kanunla ilgili uygulamanın, denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilmesi suretiyle yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,Kabule göre de;Adli Tıp Kurumunun istikrar kazanmış uygulamasına göre, TCK'nın 102/5. maddesi kapsamında beden veya ruh sağlığının bozulup bozulmadığına ilişkin kesin rapor düzenlenebilmesi için yetişkinlerde olay tarihinden itibaren en az bir yıllık sürenin geçmesi koşulunun arandığı, buna karşılık suç tarihi olan 14.06.201 l'den itibaren bir yıl geçmeden Hacettepe Üniversitesinden alınan 14.03.2012 tarihli raporu dayanılarak sanık hakkında TCK'nın 102/5. maddesinin uygulanmasına karar verilmesi,Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 08.09.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.