Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 603 - Karar Yıl 2017 / Esas No : 10131 - Esas Yıl 2016





MAHKEMESİ :Ağır Ceza MahkemesiSUÇ : Nitelikli cinsel saldırı (sanık ...); nitelikli cinsel saldırı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma (sanık ...)HÜKÜM : Sanık ...'ın atılı suçtan mahkûmiyeti ile sanık ...'ın müsnet suçlardan beraatine İlk derece mahkemesince verilen kısmen re'sen de temyize tabi hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:Sanık ... hakkında nitelikli cinsel saldırı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından kurulan beraat hükümlerinin incelenmesinde;Delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen beraat hükümleri usul ve kanuna uygun olduğundan, sanık ... müdafii ile katılan mağdure vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,Sanık ... hakkında nitelikli cinsel saldırı suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün temyiz incelemesine gelince;Dosya arasında bulunan mağdurenin 16.02.2016 tarihli celsede alınan beyanına ilişkin kamera kaydı, sanığın ikinci kez yüzyüze görüştüğü mağdurede herhangi bir anormallik sezmediğine dair aşamalarda değişmeyen savunması ve hükme esas alınan Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Erişkin Adli Kurulunun 18.03.2016 tarihli raporunun içerik itibariyle yetersiz bulunması karşısında, mağdurenin dava dosyasıyla birlikte İstanbul Adli Tıp Kurumu 6. İhtisas Kuruluna sevk edilerek zeka geriliği nedeniyle kendisine karşı işlenen fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama yeteneğinin gelişip gelişmediği, beden veya ruh bakımından kendisini savunabilecek durumda olup olmadığı, beyanlarına itibar edilip edilemeyeceği, durumunun hekim olmayanlar ile çevresinde yaşayanlar ve kendisini tanıyanlarca anlaşılıp anlaşılamayacağı hususlarında ayrıntılı rapor alınarak toplanacak delillere göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,Kanuna aykırı, katılan mağdure vekili ile sanık ... müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, re'sen de temyize tabi hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 13.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.