Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 504 - Karar Yıl 2017 / Esas No : 10249 - Esas Yıl 2016





MAHKEMESİ :Ağır Ceza MahkemesiSUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarıHÜKÜM : Mahkûmiyetİlk derece mahkemesince verilip re'sen de temyize tabi hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:Mağdure....'nın temyiz isteminin incelenmesinde;Mahkemece 10.05.2016 günü mağdure vekilinin yüzüne karşı tefhim edilen hükmün mağdure tarafından 1412 sayılı CMUK'nın 310. maddesinin birinci fıkrasında öngörülen ve tefhimden işlemeye başlayan bir haftalık kanuni süresinden sonra ibraz edilen 09.06.2016 havale tarihli dilekçeyle temyiz edildiği anlaşıldığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,Sanık müdafii ile katılan bakanlık vekilinin temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;Sanığın, 21.12.2015 tarihli soruşturma ifadesinde "kızım beni azarlar, konuşturmaz, ben de ağlarım" şeklindeki beyanı ve aşamalardaki diğer ifade içerikleri ile tanık .....’nın, sanığın saf birisi olduğu yönündeki anlatımları karşısında; TCK'nın 32. maddesi uyarınca, sanığın akıl hastalığı veya zayıflığı nedeniyle işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılayıp algılayamadığı veya bu fiile ilişkin davranışlarını yönlendirme yeteneğinin azalmış olup olmadığı konusunda rapor alınmasından sonra, hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,Kabule göre de; Sanığın, atılı suçu 5237 sayılı TCK'nın 53/1-c. maddesindeki yetkinin kötüye kullanılması suretiyle işlediğinin anlaşılması karşısında, hakkında aynı Kanunun 53/5. maddesinin uygulanmaması, 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan husus nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,21.12.2015 günlü Resmî Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 14/1. maddesinde yer alan "Kamu davasına katılma üzerine, mahkûmiyete karar verilmiş ise vekili bulunan katılan lehine Tarifenin ikinci kısım ikinci bölümünde belirlenen avukatlık ücreti sanığa yükletilir." biçimindeki düzenleme nazara alınarak kendisini vekille temsil ettiren ve kamu davasına katılan Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı yararına vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,Kanuna aykırı, sanık müdafii ile katılan bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, re'sen de temyize tabi hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 06.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.