Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı suçundan sanık ...'nin yapılan yargılaması sonunda; eylemi ırz ve namusa tasaddide bulunma kabul edilerek mahkûmiyetine dair İstanbul 2. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 16.02.2009 gün ve 2008/55 Esas, 2009/20 Karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık müdafii tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:Oluşa uygun kabule göre, sanığın işlediği ırz ve namusa tasaddide bulunma suçunun 765 sayılı TCK.nın 415/1. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırı itibarıyla aynı Kanunun 102/4 ve 104/2. maddelerine göre 7 yıl 6 aylık asli ve ilave dava zamanaşımına tâbi olduğu, suç tarihi olan 01.10.2001'den inceleme gününe kadar bu sürenin gerçekleştiği anlaşıldığından, 5237 sayılı TCK.nın 7/2. maddesi ile 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilmek suretiyle hükmün CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanunun 322/1 ve 5271 sayılı CMK.nın 223/8. maddeleri uyarınca davanın zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 23.01.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.