Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 371 - Karar Yıl 2012 / Esas No : 2195 - Esas Yıl 2011





Zorla kaçırıp alıkoyduğu reşit olmayan mağdureyi şehevi bir harekette bulunmadan kendiliğinden serbest bırakma suçundan sanıklar ... ve ...'nun yapılan yargılamaları sonunda; sanık ...'nin atılı suçtan beraatine, sanık ...'in mahkûmiyetine dair Gerze Asliye Ceza Mahkmesinden verilen 19.04.2006 gün ve 2005/61 Esas, 2006/69 Karar sayılı hükümlerin süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık ... müdafii ve katılanlar vekili tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:Sanıklara isnat olunan ve mahkemece oluşu kabul edilen zorla kaçırıp alıkoyduğu reşit olmayan mağdureyi şehevi bir harekette bulunmadan kendiliğinden serbest bırakma suçunun düzenlendiği 765 sayılı TCK.nın 432. maddesinde öngörülen cezanın üst sınırı itibarıyla, aynı Kanunun 102/4. maddesinde belirlenen 5 yıllık zamanaşımına tâbi olduğu, sanık ...'nin sorgusunun yapıldığı 15.06.2005 tarihinden, sanık ... hakkında ise mahkûmiyet hükmünün kurulduğu 19.04.2006 tarihinden inceleme gününe kadar bu sürelerin gerçekleştiği anlaşıldığından, 5237 sayılı TCK.nın 7/2 ile 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilmek suretiyle hükümlerin CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden sanıklar hakkında açılan kamu davalarının aynı Kanunun 322 ve 5271 sayılı CMK.nın 223/8. maddeleri uyarınca zamanaşımı nedeniyle ayrı ayrı DÜŞMESİNE, 18.01.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.