Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 14058 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 7427 - Esas Yıl 2012





Cinsel taciz suçundan (2 kez) sanık ...'ın yapılan yargılaması sonunda; atılı suçtan kamu davalarının şikâyet yoluğu nedeniyle düşmesine dair Divriği Sulh Ceza Mahkemesinden verilen 20.01.2011 gün ve 2010/151 Esas, 2011/18 Karar sayılı hükümlerin süresi içinde Yargıtayca incelenmesi O Yer Cumhuriyet Savcısı tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 44. maddesi uyarınca, işlediği bir fiille birden fazla farklı suçun oluşmasına sebebiyet veren kişinin, bunlardan en ağır cezayı gerektiren suçtan dolayı cezalandırılması gerekmekte ise de; bu suçlardan her birinin başlı başına cezalandırılabilir olması gerektiği, suçlardan birinin soruşturulması ve kovuşturulmasının şikâyete tâbi olup, şikâyetten vazgeçilmesi durumunda bu suçun fikri içtimaya dahil edilmeyeceği, doğrudan soruşturulup kovuşturulan suçtan ceza tayin edilmesi gerekeceği,Dosya kapsamı ve mahkemenin kabulüne göre; sanığın alenî olan evin camının önünden mağdurelerin vücut dokunulmazlıklarını ihlâl etmeksizin cinsel organını gösterme şeklindeki bu tek eyleminin, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 105. maddesindeki cinsel taciz suçuyla birlikte aynı Kanunun 225. maddesinde düzenlenen hayâsızca hareket suçunu oluşturduğu, ancak fikri içtima kapsamında kalan cinsel taciz suçundan dolayı mağdurelerin ve mağdurelerin anneleri olan müştekilerin şikâyetlerinden vazgeçtiklerini beyan etmeleri sebebiyle sanığın cinsel taciz suçundan cezalandırılmasının mümkün olmadığı, bu durumda sanığa 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı verilmek suretiyle, doğrudan takibi gereken hayâsızca hareket suçundan ceza tayin edilmesi gerekirken, sanık hakkında yazılı şekilde hüküm kurulması,Kanuna aykırı, O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 26.12.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.