Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde nitelikli cinsel saldırı suçundan sanık ...'in yapılan yargılaması sonunda; basit cinsel saldırı suçundan mahkûmiyetine dair İstanbul 7. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 29.03.2011 gün ve 2008/487 Esas, 2011/83 Karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık müdafii ve O Yer Cumhuriyet Savcısı tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:Sanık hakkında TCK.nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarına hükmedilmesine ilişkin uygulama doğru olduğundan bu hususta tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafiin tüm temyiz itirazları ile O Yer Cumhuriyet Savcısının sair temyiz itirazlarının reddine,Ancak;Mağdurenin özellikle emniyet ve savcılık aşamasındaki beyanlarında sanığın kendisine tecavüz ettiğine ve olay sonrasında bileklerini keserek intihara teşebbüs ettiğine ilişkin beyanları, Şişli Adli Tıp Şube Müdürlüğünün mağdure hakkında verdiği 22.08.2008 tarihli “hymen'in fevhası yırtılmaksızın duhule müsait olup, saat kadranına göre 7 hizasında ekimoz görüldüğü” şeklindeki raporu, yine aynı kurumdan alınan 26.08.2008 tarihli mağdurenin sol el bileği iç yüzde 4-5 adet 2-3 cm uzunluğunda yüzeysel kesiler mevcut olduğuna dair rapor ile tanıklar Havva, Abdullah ve Ender'in mağdurenin beyanıyla uyumlu anlatımları ve tüm dosya kapsamından; sanığın mağdureyi evin salonundan yatak odasına götürerek organ sokmak suretiyle nitelikli cinsel saldırı suçunu işlediği gözetilmeden TCK.nın 102/2 ve 102/3-c maddeleri gereğince cezalandırılması yerine delillerin değerlendirilmesinde hataya düşülerek sanığın TCK.nın 102/1 ve 102/3-c maddeleri uyarınca cezalandırılması,Kanuna aykırı, O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 25.12.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.