Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve tehdit suçlarından sanık ...’ın yapılan yargılaması sonunda; eylemin reşit olmayanla cinsel ilişki suçunu oluşturduğunun kabulü ile bu suçtan mahkûmiyetine ve diğer suçtan beraatine dair İzmir 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 31.03.2011 gün ve 2010/131 Esas, 2011/51 Karar sayılı hükümlerin süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık müdafileri ve katılan vekili tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:Sanık hakkında tehdit suçundan verilen beraat hükmünün temyiz incelenmesinde,Delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen beraat hükmü usul ve kanuna uygun olduğundan, katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,Sanık hakkında reşit olmayanla cinsel ilişki suçundan verilen mahkûmiyet hükmüne yönelik temyize gelince;Mağdurenin aşamalarda sanıkla bir kez cinsel ilişkiye girdiği şeklindeki beyanlarına, iddianamedeki anlatıma ve tüm dosya içeriğine göre, tebliğnamedeki sanık hakkında TCK.nın 43. maddesinin uygulanması yönündeki görüşe katılınmamıştır.Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,Ancak;Sanığın adli sicil kaydında gözüken İzmir 7. Asliye Ceza Mahkemesince 28.06.2007 tarihli hükümle verilen 6.375,00 TL adli para cezasının 06.07.2007 tarihinde kesinleştiği ve tekerrüre esas olduğu halde, sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejimine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirine hükmolunmaması,Kanuna aykırı, sanık müdafileri ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca, hükme ''İzmir 7. Asliye Ceza Mahkemesince 28.06.2007 tarihli hükümle verilen 6.375,00 TL adli para cezasının tekerrüre esas olduğu anlaşıldığından, 5237 sayılı TCK.nın 58. maddesi uyarınca sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejimine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik uygulanmasına'' ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.12.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.