Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 13578 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 3836 - Esas Yıl 2013





Tebliğname No : 4 - 2010/226337MAHKEMESİ : Kapatılan Kuşadası 1. Sulh Ceza Mahkemesi (Kuşadası 4. Asliye Ceza Mahkemesi)TARİHİ : 25.02.2010NUMARASI : 2009/79 Esas, 2010/56 KararSuç : Kötü muameleMahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;O Yer Cumhuriyet Savcısının 25.02.2010 tarihinde verilen hükmü, 1412 sayılı CMUK.nın 310. maddesinde öngörülen bir aylık kanuni süreden sonra 02.04.2010 havale tarihli dilekçe ile temyiz etmiş olduğu anlaşılmakla, O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz talebinin reddiyle incelemenin sanığın temyizi ile sınırlı olarak yapılmasına karar verilerek gereği düşünüldü:TCK.nın 232. maddesinin, yaralama, tehdit, hakaret gibi Kanunun başka maddelerinde açıkça düzenlenmiş suçlar dışında kalan mağdurlara karşı şefkat ve merhametle açıkça bağdaşmayan çıplak gezdirme, aç bırakma, sürekli alay etme, korkutma gibi eylemleri kapsamasının gerektiği, iddianamede bu tür eylemlerden bahsedilmediği, buna ilişkin delillerin de dosyada yer almadığı, sanığa atfedilen eylemlerin katılan ve mağdureye yönelik, tehdit ve kasten yaralamalardan ibaret olduğunun katılan ve mağdurenin beyanlarında yer aldığı, katılan ve mağdurların iddia ettiği eylemlerin sübutu halinde sanığın üzerine atılı suçlardan ayrı ayrı kasten yaralama ve tehdit suçlarından ek savunma hakkı verilerek cezalandırılması gerekeceği, mahkeme gerekçesinde sanığın, katılan ve mağdura yönelik hangi eylemlerle kötü muamele de bulunduğunun açıkça ve denetime imkan verecek şekilde açıklanması gerektiği gözetilmeksizin karar verilmesi,Kabule göre de;Mahkemece oluşu kabul edilen kötü muamele suçu nedeniyle mağdur sayısınca ayrı ayrı hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden tek hüküm kurulması,Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sanığın ceza miktarı itibarıyla kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 321 ve 326. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 02.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.