MAHKEMESİ :Çocuk Ağır Ceza MahkemesiSUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı (sanıklar ....ve...., Çocuğun basit cinsel istismarı (sanıklar .... ve ....), kasten yaralama (sanık ...)HÜKÜM : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kasten yaralama suçlarından mahkûmiyet (sanık ...), beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı suçundan mahkûmiyet (sanıklar... ve ....), sanık ... beraat Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun ile getirilen düzenlemeler de gözetilerek dosya incelenip gereği düşünüldü: Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkûmiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3.000 TL’ye kadar (dahil) para cezaları kesin nitelikte olup, verilen cezanın miktarı itibarıyla CMUK.nın 305/1. maddesi gereğince kesin olan hükmün temyizi mümkün bulunmadığından, katılan vekili ve sanık müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazının 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,Sanık ... hakkında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan mahkûmiyet ile sanık ... hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan beraat hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;Delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş beraati ve sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanık ... müdafii ve katılan Muhammet vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, sanık ... hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan beraat hükmü ile sanık ... hakkında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan verilen mahkûmiyet hükmünün ONANMASINA,Sanıklar.... ve ....hakkında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı suçundan kurulan mahkûmiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,Ancak;Hükümlerden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yer alan cinsel dokunulmazlığa karşı suçların yeniden düzenlenmesi karşısında; 5237 sayılı TCK.nın 7/2. madde-fıkrasındaki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü gözetilerek, lehe olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi ve her iki kanunla ilgili uygulamanın, denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilmesi suretiyle yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Sanık ... hakkında eylemine uyan TCK.nın 103/1, 103/6 ve 43. maddeleri gereğince belirlenen 15 yıl 9 ay hapis cezası üzerinden sanığın suç tarihinde 12-15 yaş grubunda olması nedeniyle aynı Kanunun 31/2. maddesi uyarınca 1/2 oranında indirim yapılması sonucunda bulunan 7 yıl 10 ay 15 gün hapis cezasının 31/2-son cümle düzenlemesi karşısında, 7 yıla indirilmesi ve bu miktar üzerinden TCK.nın 62/1. maddesiyle indirim yapılarak neticeten 5 yıl 10 ay hapis cezası tayin edilmesi gerekirken 7 yıl 10 ay 15 gün üzerinden indirim yapılarak 6 yıl 6 ay 22 gün hapis cezası belirlenmesi suretiyle sonuç cezanın fazla tayini, Kanuna aykırı, sanıklar .... ve ....müdafileri ve katılan ... vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 02.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.