Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 12917 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 22920 - Esas Yıl 2011





Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından sanık ... ile kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan sanık ...'ın yapılan yargılamaları sonunda; sanık ...'in kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan mahkûmiyetine, diğer atılı suçtan beraatine, sanık ...'nın ise atılı suçtan beraatine dair Antalya 2. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 31.12.2009 gün ve 2009/472 Esas, 2009/599 Karar sayılı hükümlerin süresi içinde Yargıtayca incelenmesi katılan mağdure ... vekili ve sanık ... müdafii tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:Sanık ... hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan verilen beraat hükmünün yapılan temyiz incelemesinde;Delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen beraat hükmü usul ve kanuna uygun olduğundan, katılan mağdure Havva vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,Sanık ... hakkında kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince;Katılan mağdurenin soruşturma aşamasındaki samimi anlatımı ve tüm dosya kapsamına göre, sanığın suç tarihinde 13 yıl 3 aylık olan mağdureyi rızası ile kaçırdıktan sonra mağdureyle beraber aynı yatağa yatıp, cinsel amaçla sarılarak uyuması şeklindeki eyleminin çocuğun basit cinsel istismarı suçunu oluşturduğu, öncelikle katılan mağdurenin 5237 sayılı TCK.nın 103/6. maddesi uyarınca suçun sonucunda beden veya ruh sağlığında bozulma olup olmadığının Adli Tıp Kurumu ilgili ihtisas kurulu yada Adli Tıp Kurumu Kanunun 7, 23 ve 31. maddeleri gereğince usulüne uygun şekilde teşekkül ettirilmiş yüksek öğrenim kurumları veya birimlerine bağlı hastanelerden rapor alınmak suretiyle tespit ettikten sonra sanığın kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan mahkûmiyeti yerine yazılı gerekçelerle beraatine karar verilmesi,Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükme yönelik yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,Ancak;Soruşturma başladıktan sonra mağdureyi serbest bırakan ve basit cinsel istismar suçunu işleyen sanık hakkında, etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanması koşullarının oluşmadığı gözetilmeden, TCK.nın 110. maddesinin uygulanması suretiyle eksik ceza tayini,Uygulamaya göre de;Mahkûm olduğu hapis cezası ertelenen sanık ... hakkında kendi alt soyu üzerinde velâyet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından hak yoksunluğuna hükmedilemeyeceği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması, Kanuna aykırı, katılan mağdure Havva vekili ve sanık ... müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 09.12.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.