Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 12891 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 944 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılmaHÜKÜM : MahkûmiyetMahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:Temel ceza tayin edilirken uygulama maddesinin 109/2 yerine, 109/1 ve artırım maddesi olarak da 109/3.b.e ve 109/3.b.f yerine, 109/2.b.e ve 109/2.b.f olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak görülmüş, sanıklar ..., ... ve ... hakkında mağdur üst soy, alt soy veya eşleri olmamasına rağmen cezalarında artırım yapılması, sanıklar hakkında birden fazla kişi olmaları nedeniyle de artırım yapıldığından sonuca etkili olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,Ancak;Sanıklarla ilgili olarak, TCK.nın 53/1 maddesi gereğince uygulama yapılırken aynı maddenin 3. fıkrası gözetilmeksizin, 53/1-c madde ve bendinde sayılan velâyet hakkı, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmetten bulunmaktan yoksunluğun sadece kendi alt soyu yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar süreceği, alt soyu haricindekiler yönünden ise yoksunluğun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesi,Sanıklar Sabriye ve ... hakkında, hak yoksunluklarının seçimlik olmaması nedeniyle TCK.nın 53. maddesinin 1. fıkrasındaki “e” bendinin de uygulanması gerektiği gözetilmeden, sadece 53/1-a-b-d-c bendindeki haklardan sanıkların yoksun bırakılmasına hükmolunması, Kanuna aykırı, sanıklar müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden duruşma yapılmaksızın 1412 sayılı CMUK.nın 322. maddesinin verdiği yetki uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümler fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK.nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm hükümden çıkartılarak, yerlerine “Sanıkların 5237 sayılı TCK.nın 53/3. maddesine göre, 53/1-c maddesinde yer alan kendi alt soyları üzerindeki velâyet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile haklarından koşullu salıverilme tarihine, 53/1. maddesinde yazılı diğer haklardan 53/2. maddesi gereğince hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.