Nitelikli cinsel saldırı ve kasten yaralama suçlarından sanık ...'ın yapılan yargılaması sonunda; atılı suçlardan mahkûmiyetine dair Ankara 4. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 15.03.2011 gün ve 2010/166 Esas, 2011/163 Karar sayılı hükümlerin süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık müdafii ve katılan vekili tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, Ancak; Katılan beyanları, sanık savunmaları ve tüm dosya kapsamına göre, olay tarihinde sanığın eşi olan mağdure ile cinsel ilişkiye girmek için basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralayan sanığın, hemen akabinde banyodan getirdiği jiletle tehdit ederek eşine karşı nitelikli cinsel saldırı suçunu işlediği şeklinde sübut bulan olayda mağdureye yönelik kasten yaralama eyleminin nitelikli cinsel saldırı suçunun cebir unsuru olduğu gözetilmeden, müstakil suç kabul edilerek ayrıca kasten yaralama suçundan hüküm kurulması,Sanığın eylemini silahtan sayılan jilet ile gerçekleştirdiği halde, hakkında 5237 sayılı TCK.nın 102/3-d maddesinin uygulanmaması suretiyle eksik ceza tayini,Kanuna aykırı, sanık müdafii ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 05.12.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.