MAHKEMESİ :Ağır Ceza MahkemesiSUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma (2 kez), kasten yaralama (1 kez)HÜKÜM : Mahkûmiyet Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:Sanıklar ... ve ... haklarında kurulan hükümlerin incelenmesinde;Sanıkların eylemlerini silahla işledikleri halde kasten yaralama suçundan TCK.nın 86/3-a maddesi uyarınca cezalarında arttırım yapılmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.Delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiillerin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanıklar müdafilerinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,Sanık ... hakkında kurulan hükümlerin incelenmesinde ise;Mağdurların beyanları ve tüm dosya kapsamına göre; olay günü mağdurların eve gittikleri sırada sanıklardan ... ve ...'ın yanlarına gelerek mağdurları zorla araca bindirip alıkoyduktan sonra onları sanık ...'in evine götürdükleri, mağdurların burada darp edilip, mağdur ... bırakıldıktan sonrada mağdur ...'nın bir inşaatta 8-9 kişi tarafından darp edilmesi, ardındanda aracın bagajına konulup Çapa Tıp Fakültesi önünde yüzü jiletlenerek yaralanmak suretiyle bırakılması şeklinde sübut bulan olayda, sanık ...'in evine diğer sanıklar tarafından getirilen mağdurları kabul etmesi dışında bu sanığın diğer sanıkların kişiyi hürriyetinden yoksun kılma eylemlerine TCK.nın 37/1. maddesi kapsamında müşterek fail olarak iştirak ettiğine dair bir delil bulunmadığı, sanık ...'in evini diğer sanıklara kullandırmak suretiyle eyleme yardım eden sıfatıyla TCK.nın 39. maddesi kapsamında iştirak ettiği gözetilmeden, sanığın bu eylemi doğrudan doğruya beraber işlediği kabul edilerek ve bu hususta herhangi bir gerekçe de gösterilmeden kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan fazla ceza tayini, keza aynı sebeplerle kasten yaralama suçundan da beraati yerine mahkûmiyetine karar verilmesi,Kanuna aykırı, sanık ... müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 21.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.