Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 7857 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 8890 - Esas Yıl 2015
MAHKEMESİ : Aydın 2. Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 19/12/2012NUMARASI : 2012/445-2012/595Taraflar arasındaki geçit hakkı kurulması davasından dolayı mahal mahkemesinden verilen yukarıda gün ve sayısı yazılı hükmün; Dairemizin 24.10.2014 gün ve 2014/10050- 11732 sayılı ilamı ile onanmasına karar verilmişti. Süresi içinde bir kısım davalılar tarafından kararın düzeltilmesi istenilmiş olmakla, dosya içerisindeki bütün evrak incelenerek gereği düşünüldü:K A R A RDavacılar 38 parsel sayılı taşınmaz yararına geçit hakkı kurulmasını istemiştir. Mahkemece, 38 parsel sayılı taşınmaz lehine, 356 parsel sayılı taşınmaz üzerinden geçit hakkı kurulmasına karar verilmiş bir kısım davalılar vekillerinin temyizi üzerine Dairemizin 24.10.2014 tarihli, 2014/10050-2014/11732 sayılı kararı ile hükmün onanmasına karar verilmiştir. Bunun üzerine bir kısım davalılar vekili karar düzeltme isteğinde bulunmuştur.Türk Medeni Kanununun 747/2 maddesi gereğince geçit isteği, önceki mülkiyet ve yol durumuna göre en uygun komşuya, bu şekilde ihtiyacın karşılanmaması halinde geçit tesisinden en az zarar görecek olana yöneltilmelidir. Zira geçit hakkı taşınmaz mülkiyetini sınırlayan bir irtifak hakkı olmakla birlikte, özünü komşuluk hukukundan alır. Bunun doğal sonucu olarak yol saptanırken komşuluk hukuku ilkeleri gözetilmelidir. Geçit ihtiyacının nedeni, taşınmazın niteliği ile bu ihtiyacın nasıl ve hangi araçlarla karşılanacağı davacının sübjektif arzularına göre değil, objektif esaslara uygun olarak belirlenmeli, taşınmaz mülkiyetinin sınırlandırılması konusunda genel bir ilke olan fedakârlığın denkleştirilmesi prensibi dikkatten kaçırılmamalıdır.Somut olaya gelince; lehine geçit kurulan 38 parsel sayılı taşınmazın güneyinde bulunan 37 parsel sayılı taşınmazın, lehine geçit kurulan 38 parsel sayılı taşınmazın paylı maliklerinden H.. Ç.. tarafından karar düzeltme aşamasında satın alındığı bu sebeple aleyhine geçit kurulan 356 parsel sayılı taşınmazdan değil 37 parsel sayılı taşınmazdan geçit kurulması gerektiği karar düzeltme talebinde bulunan bir kısım davalılar vekili tarafından savunulmuş, getirtilen tapu kayıtlarından 37 parsel sayılı taşınmazın davacılardan H.. Ç.. tarafından satın alındığı anlaşılmıştır. Bu durumda mahkemece, geçit davalarında uygulanan fedakarlığın denkleştirilmesi ilkesi gereğince lehine geçit kurulan 38 parsel sayılı taşınmazın paydaşlarından H.. Ç.. tarafından karar düzeltme aşamasında satın alınan 37 parsel sayılı taşınmaz aleyhine geçit kurulması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.Dairemizce kararın belirtilen bu gerekçe ile bozulması gerekirken maddi hata sonucu onandığı bu defa yapılan inceleme sonucu anlaşıldığından bir kısım davalılar vekilinin yerinde görülen karar düzeltme itirazlarının kabulü ile hükmün yukarıda açıklanan gerekçeyle bozulması gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle bir kısım davalılar vekilinin karar düzeltme isteminin kabulü ile Dairemizin 24.10.2014 tarihli, 2014/10050- 2014/11732 sayılı karar sayılı onama ilamının KALDIRILMASINA, kararın açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde yatırana iadesine, 07.09.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.