Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 30.12.2003 gününde verilen dilekçe ile geçit hakkı istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 17.06.2004 günlü hükmün Yargıtay'ca incelenmesi davalı tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü: Dava, Türk Medeni Kanunu'nun 747. maddesine dayanılarak açılmış, geçit hakkı kurulması istemine ilişkindir. Mahkemece dava kabul edilmiş, hükmü 3126 parsel sayılı taşınmazın maliki Hazine temyiz etmiştir. Geçit davalarında mahkemece uygun geçit yeri saptanırken sadece davacının yararı değil, dava konusu parsele komşu olan tüm parsellerin yararlarının gözetilmesi gerekir. Çünkü, geçit istemi taşınmazda mülkiyet hakkını sınırlayan bir irtifak hakkı olmakla beraber özünü komşuluk hukukundan alır. Bundan dolayı uygun geçit alternatifi saptanırken, komşuluk hukukunun genel ilkeleri bu tür davalarda hiçbir zaman gözardı edilmemelidir. O nedenle, geçit ihtiyacının karşılanmasında salt davacının arzusuna bakmamak, objektif esaslara uygun geçit yeri belirlemek gerekir. Dairemiz uygulamasında sözü edilen ilkeye fedakarlığın denkleştirilmesi prensibi denilmektedir. Somut olaya gelince; Dava, 3126 parsel maliki Hazine hasım gösterilerek açılmıştır. Ancak; keşif sonucu düzenlenen bilirkişi raporundan, bilirkişinin üç ayrı alternatif göstererek davacının geçit ihtiyacının bu seçenekler doğrultusunda karşılanabileceğini belirttiği görülmektedir. Bilirkişinin 05.05.2004 günlü rapor eki krokide üçüncü alternatif olarak sunduğu geçit yeri az yukarıda sözü edilen fedakarlığın denkleştirilmesi prensibine uygun düşer. Zira bu alternatifte davacının geçit ihtiyacı 3126 ve 3127 parseller arasında fedakarlık denkleştirilerek karşılanmaktadır. O halde mahkemece davacıya 3127 parsel malikleri hakkında dava açmak üzere uygun bir süre verilmeli ve eldeki dava dosyası ile açılacak dava dosyası birleştirilmen, 3127 parsel maliklerinin savunmaları da saptanarak davacının geçit ihtiyacı olanaklı görülürse 3126 ve 3127 parsellerin ortak sınırından karşılanmalıdır. Mahkemece bilirkişinin üçüncü alternatifi olarak sunduğu seçenek üzerinde durulmaksızın davanın eksik inceleme ve araştırmayla yazılı olduğu şekilde kabulü doğru olmamış, kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir. Sonuç: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz olunan hükmün (BOZULMASINA), 28.11.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.