Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 9717 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 23924 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme, iftiraHÜKÜM : MahkumiyetMahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:Diğer sanık ...'ın beyanı ve parmak izi karşılaştırması sonucu gerçek kimlik bilgileri tespit edildikten sonra sanığın kimliğini açıkladığının anlaşılması karşısında, şartları oluşmadığı halde sanık hakkında TCK’nın 269. maddesinde düzenlenmiş olan etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanması suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.Ancak;1- Sanığın TCK'nun 58. maddesinin uygulanmasına dayanak yapılan hükümlülüğünün, birden fazla suçtan verilen cezalardan oluşması karşısında; en ağır cezayı içeren hükümlülüğü gösterilmek suretiyle hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,2- Denetim süresinin belirlenmesinin infaza yönelik bir işlem olduğu gözetilerek, 5237 sayılı TCK'nın 58/6-7 maddesi gereğince mükerrir olan sanık hakkında, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verilmesiyle yetinilmesi yerine, 5275 sayılı Yasanın 108/4. maddesine dayanılarak denetimli serbestlik süresinin belirlenmesi,Bozmayı gerektirmiş, sanık ...'un temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından TCK’nın 58. maddesinin uygulanmasına ve denetimli serbestlik süresine ilişkin bölüm çıkarılarak yerine “Sanığın Tire Asliye Ceza Mahkemesinin 23.03.2010 tarihinde kesinleşen 2008/493-2010/9 sayılı 5237 sayılı TCK'nın 106/2-a maddesinden verilen 2 yıl hapis cezasına dair ilamın tekerrüre esas olduğu anlaşılmakla, sanık hakkında hükmolunan cezaların 5237 sayılı TCK'nın 58/6-7 maddesi gereğince, mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, infazdan sonra sanık hakkında denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.