Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 9344 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 7490 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : HırsızlıkHÜKÜM : MahkumiyetMahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:Sanıklar hakkında ceza uygulanması sırasında, 5237 sayılı TCK'nın 35. maddesinin, aynı Kanunun 143. maddesinden önce uygulanması suretiyle, TCK'nın 61. maddesine aykırı davranılması sonuca etkili olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.Sanıkların, müştekiye ait batarya, duş başlıkları ve elektrik tesisatını kullanım gereği henüz yapımı tamamlanmayan inşaat alanında iken çaldıklarının anlaşılması karşısında, eylemlerinin TCK'nın 142/1. maddesinin (e) bendi kapsamında kaldığı halde aynı kanunun 141. maddesi ile hüküm kurulması, Sanıklar ... ve ...’nin eylem ve fikir birliği içerisinde birlikte eylemi gerçekleştirmesine ve mahkemece bu şekilde kabul edilmesine rağmen sanık ... hakkında 5237 sayılı TCK'nın 37. maddesi yerine, TCK'nın 39. maddesi uygulanarak yazılı şekilde hüküm kurulması, tekerrüre esas hükümlülüğü bulunan sanık ... hakkında 5237 sayılı TCK’nin 58. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hâkimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.Ancak; 5237 sayılı TCK’nin 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafii ve ...’nin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından ‘‘TCK’nun 53/1.maddesinin uygulanmasına’’ ilişkin bölüm çıkarılarak, yerine ‘‘53/1.maddesinde belirtilen ve 53/3. Maddesindeki kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3.maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına’’ tümcesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.