Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 9182 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 34392 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Karşılıksız yararlanma, mühür bozmaHÜKÜM : Karşılıksız yararlanma suçundan düşme, mühür bozma suçundan beraatMahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:I-Sanık hakkında mühür bozma suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde,Sanık müdafiinin 20/06/2011 tarihli temyiz dilekçesi ile, sanık hakkında 02/06/2011 tarihli elektrik enerjisi hırsızlığından verilen mahkumiyet hükmünü temyiz edildiği, mühür bozma suçundan verilen beraat hükmünün ise temyiz edilmediği için kesinleştiği, Yargıtay'a gönderilen dava dosyasının, "02.07.2012 tarihinde kabul edilerek, 28344 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan ve 05.07.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesinin l. fıkrası uyarınca aynı maddenin 2. fıkrasına göre işlem yapılması" için iade kararının sadece elektrik hırsızlığı suçundan kurulan hükümle ilgili olup, iade kararından sonra 19/02/2013 günlü kararda mühür bozma suçundan kurulan hükmün hukuken geçersiz olduğu anlaşılmakla, katılan vekilinin hukuken geçersiz olan hükme yönelik konusu olmayan temyiz isteminin, 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak REDDİNE, II-Sanık hakkında elektrik enerjisi hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde,Katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesinin l. fıkrası uyarınca aynı maddenin 2. fıkrası gereğince, ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesi,Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları ile tebliğnamedeki düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK'nın 223/4-(a) maddeleri uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 12.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.