MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını bozma HÜKÜM : MahkumiyetMahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:A-Sanığın aşamalarda atılı suçlamayı kabul etmediği, dosyada suçun sanık tarafından işlendiğine dair, temyiz dışı sanık ...'in atfı cürüm mahiyetindeki beyanlarından başka; hükümlülüğüne yeterli hukuka uygun, kuşkudan uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilmeden, beraati yerine yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,B- Kabule Göre de; 1- Yakınanın, soruşturma aşamasındaki olaydan hemen sonra alınan ifadesinde, olay günü olan 20/10/2006 tarihinde saaat 17:00’de muhtarlık binasından ayrıldığı ve ertesi sabah saat 08.00 sıralarında geldiğinde hırsızlık olayının farkına vardığını beyan etmesi, sanığın aşamalarda atılı suçlamayı kabul etmemesi ve temyiz dışı sanık ...'in suçlamayı kabul etmesine rağmen olay saati konusunda bir açıklamada bulunmadığının anlaşılması karşısında, eylemin gece işlendiğine ilişkin kanıtların nelerden ibaret olduğu karar yerinde gösterilmeden, sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen cezanın TCK'nın 143/1. maddesi ile artırılması ve konut dokunulmazlığını bozma suçu için ise, aynı gerekçelerle anılan Yasanın 116/1-4. maddesiyle hüküm kurulması neticesinde fazla cezaya hükmedilmesi, 2- Temyiz dışı sanık ...'in aşamalardaki beyanlarında suça konu yere diğer sanıklar ... ve ... ile beraber girdiklerini beyan etmesi karşısında, sanık hakkında konut dokunulmazlığını ihlal suçundan hüküm kurulurken TCK'nın 119/1-c. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, 3- Sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerinde 5237 sayılı TCK'nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, hak ve yetkileri kullanmak yönündeki yoksunluğun, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından “koşullu salıverme tarihine kadar” diğer kişiler yönünden ise, “hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar” süreceğinin belirtilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması4- 5271 sayılı CMK'nın 326/2. maddesi uyarınca birlikte işlenmiş suç nedeniyle mahkum edilmiş olan sanıkların sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinden ayrı ayrı, ortak yargılama giderlerinden de paylarına düşen miktarda eşit olarak sorumlu tutulmaları gerektiğinin düşünülmemesi,Bozmayı gerektirmiş, ...'ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 14.05.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.