Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 9039 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 25310 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : HırsızlıkHÜKÜM : Mahkumiyet Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.Ancak;1-Mağdurun 09.07.2013 tarihli celsede “ olaydan sonra kendisi ile irtibat kuran sanığın ailesi tarafından zararının tamamen ödendiğini ” beyan etmiş olması karşısında, mağdurun zararının dava açılmadan önce ya da sonra mı giderildiği hususunun araştırılarak sonucuna göre sanık hakkında TCK’nın 168/1’inci maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,2-6352 sayılı Yasanın 100. maddesi ile CMK'nın 324. maddesinin 4. fıkrasına eklenen cümle gereğince, yargılama gideri olarak tahsiline karar verilen ve ne şekilde harcandığı da anlaşılamayan toplam 0,45-TL'nın 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olduğunun ve bu nedenle sanığa yargılama gideri olarak yükletilemeyeceğinin gözetilmemesi,Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ün temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 13/05/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.