Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 8983 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 22478 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : DolandırıcılıkHÜKÜM : MahkumiyetMahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:1-Katılana ait hesaptan sanık ...'a ait bilgisayarın IP numarası kullanılmak suretiyle hakkında mahkumiyet kararı verilen ancak temyize gelmeyen sanık ...'in hesabına 2.700 TL havale işleminin yapıldığının anlaşılması karşısında; sanık ...'a ait 17.12.2009 tarihinde el konulan harddiskin ve dosyanın ve dosyanın alanında uzman bilirkişilere tevdi edilerek alınacak raporun sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, alanında uzman olmayan bilirkişi heyetine tevdi suretiyle yetersiz bilirkişi raporuna dayanılarak hüküm kurulması, 2-Sanık ... ile hakkında mahkumiyet kararı verilen ancak temyize gelmeyen sanık ...'in kullandıkları telefon numaralarının ilgili GSM şirketlerinden tespit edilmesi, bu numaraların suç tarihine ilişkin baz istasyonu sinyal bilgilerini de içerir şekilde HTS kayıtlarının getirtilmesi suretiyle, sanıklar arasında yapılan herhangi bir görüşme olup olmadığının tespiti, sanıkların suç tarihinde ikamet ettikleri, paranın çekildiği ATM cihazlarının bulunduğu yerlerden, harcamaların yapıldığı işyerlerinden ve IP numarasının kullanıldığı yerlerden sinyal verip vermediğinin araştırılması suretiyle, sanıklar arasında olay tarihinde bulundukları yer ya da yerlerin ve birbirleri ile irtibatları olup olmadıkları hususlarının tespit edilmesi,3-Kabule göre de;a-Katılanın müdürü olduğu şirketin ... Bankası'nın ... Şubesindeki hesabında bulunan paranın internet yoluyla temyize gelmeyen sanık ...'e ait aynı bankanın ... Şubesindeki hesabına havale edildiğinin anlaşılması karşısında; Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 17.11.2009 gün ve 193/268 sayılı kararında açıklandığı üzere; sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK'nın 142/2-e maddesinde öngörülen "bilişim sistemlerinin kullanılması suretiyle hırsızlık" suçunu oluşturduğunun gözetilmemesi, b-Hükmün gerekçesinde ve hükümde sanık hakkında “bilişim sistemine girerek haksız çıkar sağlama” suçundan hüküm kurulduğu belirtilmesine rağmen, sanık hakkında temel ceza tayin edilirken uygulama maddesinin TCK'nın 157/1. maddesi olarak gösterilmesi, c-5237 sayılı TCK'nın 53. maddenin 3. fıkrasına göre, uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında, aynı maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde öngörülen kendi alt soyu dışındaki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından hak yoksunluğuna hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, d-Yapılan yargılama giderlerinin, sanıktan payı oranında alınmasına karar verilmesi gerekirken müteselsilen tahsiline karar verilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK'nın 326/2. maddesine aykırı davranılması,e-Bu dava sebebiyle yapılan 30,05 TL yargılama giderinden sanığın sarfına neden olduğu 15,03 TL'nin 6352 sayılı yasanın 100. maddesi ile CMK'nın 324. maddesinin dördüncü fıkrasına eklenen cümle gereğince, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olduğunun ve bu nedenle sanığa yargılama gideri olarak yükletilemeyeceğinin gözetilmemesi,Bozmayı gerektirmiş, sanık ...'ın temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesi uyarınca sonuç ceza bakımından kazanılmış hakkın gözetilmesine, 12.05.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.