Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 7814 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 22523 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Bilişim suçuHÜKÜM : MahkumiyetMahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:1-İnternet üzerinde hırsızlık yapan kişilerin, ele geçirdikleri şifre ile bir başkasının hesabına girdikten sonra kendi kimliklerini deşifre etmemek için, çalıntı, kaybolmuş veya kopya kartlar ile para çektiklerinin bilinmesi, sanığın da savunmasında banka kartını kendisinin kullanmadığını, bankamatikten hiç para çekmediğini, emekli maaşını bile bankadan elden aldığını belirtmesi ve suça konu paranın havale edildiği hesabı pos cihazını kullanmak için açtırdığını, 2006 yılı Şubat ayında dilekçe vererek pos cihazının devrini beraat eden sanık ...'e devrettiğini belirtmesi karşısında; sanığın banka kartına ait 2005 yılından suç tarihine kadar geçen süredeki hesap hareketlerinin getirtilerek sanığın savunmasının irdelenmesi; ayrıca suça konu paranın 1000 TL'lik kısmının sanığın hesabından ... isimli kişinin hesabına aktarılmış olması ve bu kişinin beyanının alınmamış olması karşısında; bu kişinin de beyanın alınması, gelen parayla ilgili bilgisinin bulunmaması halinde, hesabına havale edilen suça konu paranın bir kısmının ATM'den de çekilmiş olması dikkate alınarak, kim veya kimler tarafından çekildiğinin belirlenmesi ve gerektiği takdirde bu kişilerin de beyanlarının alınması suretiyle sonucuna göre delillerin bir bütün halinde değerlendirilerek sanığın hukuki durumunun takdiri gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi,2-Kabule göre de;a)Müştekinin hesabındaki paranın internet yoluyla girilerek sanığın hesabına aktarılması şeklindeki eylemin Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 2009/268 karar sayılı kararında da belirtildiği gibi TCK'nın 142/2-e maddesinde düzenlenmiş bulunan “bilişim sistemi kullanılmak suretiyle hırsızlık” suçunu oluşturduğu halde, bilişim sistemini kullanmak suretiyle kişinin kendisinin veya başkasının yararına haksız çıkar sağlama suçu olarak kabul edilmesi,b)Sanık hakkında TCK’nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun, kendi altsoyu açısından koşullu salıverme tarihine; kendi altsoyu dışındaki kişiler yönünden ise, cezasının infazı tamamlanıncaya kadar süreceği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,Eylemin TCK'nın 244. maddesine uyduğunun kabulü halinde ise;c)Sanık hakkında TCK'nın 244/4 maddesi uyarınca uygulama yapılırken hapis cezasının yanı sıra adli para cezasına hükmedilmemesi,Bozmayı gerektirmiş, sanık ...'in, o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, ceza süresi bakımından 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının gözetilmesine, 27.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.