Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından sanık ... hakkında yapılan duruşma sonunda; mahkumiyetine ilişkin ... Asliye Ceza Mahkemesince verilen 25.10.2011 tarih 2011/298 Karar sayılı hükmün sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 13. Ceza Dairesi’nin 01.10.2014 tarih ve 2014/3542-2014/27442 sayılı ilamı ile kurulan hükümlerin düzeltilerek onanması yolundaki kararına karşı, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 18.12.2014 tarih ve 2014/392189 sayılı yazısı ile verilen kararda maddi hata olup olmadığı yönündeki karar düzeltme talebinde bulunulması üzerine dosya 22.04.2015 gününde Daireye gönderilmekle okunarak gereği görüşülüp düşünüldü:TÜRK MİLLETİ ADINAGerekçeli kararın yazımı sırasında zuhulen “Sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” ilişkin kısmın düzeltilerek onama kararına eklenmesinin unutulduğu görülmekle, Yargıtay C.Başsavcılığının 18.12.2014 gün ve 2014/392189 sayılı karar düzeltme istemi yerinde görülmüş olduğundan Dairemizin 01.10.2014 gün ve 2014/3542 esas, 2014/27442 karar sayılı düzeltilerek onama kararı kaldırılarak yeniden yapılan incelemede;Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.Ancak;1-5237 sayılı TCK'nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,2-Tekerrür hükümleri uygulanırken. 5275 sayılı Yasanın 108/6. maddesi gözetilerek hapis cezasının infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi ile yetinilmesi yerine denetimli serbestlik tedbiri için süre de belirlenmek suretiyle infazın kısıtlanması,Bozmayı gerektirmiş, sanık ...'ın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından ‘‘TCK’nın 53/1. maddesinin uygulanmasına ve denetimli serbestlik tedbirinin süresine’’ ilişkin bölüm çıkarılarak, yerine ‘‘53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına ve sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına’’ tümcesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.