Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 7314 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 22885 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : HırsızlıkHÜKÜM : MahkumiyetMahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:I-Sanığın mağdur ...’na yönelik eylemi nedeniyle kurulan hükmün temyiz incelemesinde;5271 sayılı CMK'nun 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın temyizi olanaklı bulunmayıp aynı maddenin 12. fıkrası uyarınca itirazı olanaklı kararlardan olduğu anlaşılmakla, dosyanın itiraz merciince incelenmek üzere mahalline İADESİNE,II-Sanığın katılan ... ve katılan ...’a yönelik eylemleri nedeniyle kurulan hükmün temyiz incelemesinde;Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; katılan ...l’e karşı eylemin sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.Ancak;1-Sanığın katılan ...’e ait eşyaları evine temizliğe gittiğinde çaldığının anlaşılması karşısında sanığın eyleminin TCK’nın 142/1-b maddesindeki suçu oluşturması karşısında suçun vasfında hataya düşülerek yazılı şekilde karar verilmesi,2- Katılan ...’in 01.11.2011 tarihinde müracaat ettiği Cumhuriyet Başsavcılığında verdiği ifadesinde diğer müştekilerle aynı sitede oturduğunu, sanığın ara sıra evlerine gelip gittiğini, diğer müştekilerin geçen hafta perşembe günü sanıktan şikayetçi olduklarını, aynı gün eşinin durumdan şüphelenip temizlik yaptığı sırada 4 adet Ata lirasının kesede olmadığını fark ettiğinden bahsederek sanıktan şikayetçi olduğu, 6.11.2012 tarihli celsede de sanığın sürekli evlerine gelip gittiğini, olay günü evlerine sanıktan başkasının girmediğini beyan etmiş ise de sanık aşamalarda ısrarla suçlamayı kabul etmediğinin anlaşılması karşısında dosyada suçun sanık tarafından işlendiğine dair, katılanın beyanlarından başka; hükümlülüğüne yeterli hukuka uygun, kuşkudan uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilmeden, beraati yerine yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 20.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.