Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 7040 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 21301 - Esas Yıl 2014
MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlaliHÜKÜM : MahkumiyetMahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:A- Sanık ... hakkında kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde, Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların temyizi olanaklı bulunmayıp, 5271 Sayılı CMK'nın 231/12. maddesi uyarınca itirazı olanaklı kararlardan olması karşısında; dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE, bu nedenle dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na tevdiine;B- Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık ... müdafiinin temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,C- Sanık ... hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince; Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; atılı suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.Ancak;Konut dokunulmazlığının ihlali suçunun birden fazla kişi ile birlikte işlenmesi nedeniyle temel ceza olarak belirlenen 9 ay hapis cezasının TCK'nın 119/1-c maddesi ile bir kat artırılması sırasında, sonuç cezanın 18 ay yerine 1 yıl 6 ay olarak hesaplanması suretiyle fazla cezaya hükmolunması, Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz talepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 5237 sayılı TCK'nın 116/1. maddesi uyarınca hükmedilen 9 ay hapis cezasının, aynı Yasanın 119/1-c maddesi ile bir kat artırılarak 18 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 62/1. maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapılarak sonuç cezanın 15 ay hapis cezası olarak belirlenmesine , cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.