Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 6548 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 17548 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlaliHÜKÜM : MahkumiyetMahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:I) Sanık ...'un temyiz isteminin incelenmesinde;5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollaması ile 1412 sayılı CMUK'un 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık süre geçtikten sonra sanık ...'un hükmü temyiz ettiği anlaşıldığından, anılan Yasanın 317. maddesi gereğince tebliğnameye uygun olarak temyiz isteminin REDDİNE, II) Sanıklar ..., ..., ... ve ... hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlerin temyiz isteminin incelenmesinde;Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.Ancak;Olaydan üç gün sonra ihbar üzerine metruk bir evde sanıklarn yakandığı, sanıkların yakalandıkları yerde yapılan aramada suça konu ziynet eşyalarından bir kısmının yerde görünür vaziyette ele geçtiği, yine müştekinin evinden çalınan USB kablosunun da sanık ...”in üzerinde ele geçtiği; sanıkların tüm aşamalarda değişmeyen ısrarlı savunmalarında suçları kabul etmediklerini belirtmeleri ve hırsızlık suçunu sanıklardan hangisi veya hangilerinin gerçekleştiridiklerinin kesin olarak tesbip edilmemiş olması karşısında, hırsızlık suçuna sanıklardan hangisi veya hangilerinin gerçekleştirdiklerinin kesin olarak tesbit edilmemiş olması eylemlerinin 5237 sayılı TCK’nın 165/1 maddesinde tanımlanan suçu oluşturup oluşturmadığı değerlendirilmeden ve suça konu ziynet eşyaları ve USB kablosunu sanıkların çaldığına dair delillerin neler olduğu karar yerinde gösterilip tartışılmadan sanıklar hakkında yazılı biçimde hırsızlık suçundan hükümlülüklerine karar verilmesi,Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ..., ..., ... ve ...”ın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, 09.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.