Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 6482 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 21349 - Esas Yıl 2014
MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar vermeHÜKÜM : MahkumiyetMahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: Adli emanete alınan plastik poşet ile iddianamede sahibine iadesi istenen ve dosya kapsamına göre bankaya yatırıldığı anlaşılan toplamda 85,06 TL para hakkında herhangi bir karar verilmemiş olması, mahallinde her zaman karar verilmesi mümkün olduğundan bozma sebebi yapılmamıştır. I-Suça sürüklenen çocuk ... ile sanık ... hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde; 14.04.2011 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Yasanın 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. maddesi uyarınca, hapis cezasından çevrilenler hariç olmak üzere, sonuç olarak belirlenen üçbin Türk Lirasına kadar olan (üçbin Türk Lirası dahil) mahkumiyet hükümleri kesin olup, suça sürüklenen çocuk ... hakkında mala zarar verme suçundan da hapisten çevrili adli para cezasına hükmedilmesi karşısında tebliğnamedeki mala zarar verme suçuna yönelik temyiz isteminin kesinlik nedeniyle reddine ilişkin görüşe iştirak edilmemiştir. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre suça sürüklenen çocuk ... müdafii ile sanık ...'ın temyiz istemleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye kısmen uygun olarak ONANMASINA, II-Suça sürüklenen çocuk ... ile sanık ... hakkında işyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükme yönelik temyiz istemlerinin incelenmesine gelince; Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun suça sürüklenen çocuk ve sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.Ancak; İddianamede, suça sürüklenen çocuk ... ve sanık ... hakkında 5237 sayılı TCK’nın 116/2-4 maddesinin uygulanması istenmediği halde, 5271 sayılı CMK’nın 226/1. maddesi uyarınca ek savunma hakkı verilmeden yazılı şekilde uygulama yapılması, Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet Savcısı, suça sürüklenen çocuk ... müdafii ile sanık ...'ın temyiz istemleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 07.04.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.