Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 6072 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 20000 - Esas Yıl 2014
MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar vermeHÜKÜM : MahkumiyetMahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:I-Sanık ... hakkında işyeri dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükmün incelenmesinde;Sanık ... hakkında işyeri dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarıyla ilgili olarak 5271 sayılı CMK'nın 231/5. maddesi uyarınca verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karara karşı, aynı maddenin 12. fıkrası uyarınca itiraz yolu açık olup, temyiz olanağı bulunmadığı, sanık müdafiinin itirazı konusunda da itiraz mercii olan ... Ağır Ceza Mahkemesince inceleme yapılıp 04.03.2013 gün, 2013/313 Değişik İş sayılı karara itirazının rededilmiş olduğunun anlaşılması karşısında dosyanın inceleme yapılmaksızın mahalline İADESİNE,II-Sanık ... hakkında hırsızlık, sanık ... hakkında hırsızlık, mala zarar verme ve işyeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde,Sanıklar hakkında TCK'nın 62. maddesinde öngörülen takdiri indirim uygulanırken yasa maddesinin karar yerinde yazılmaması, mahallinde tamamlanması olanaklı yazım hatası kabul edilerek bozma nedeni yapılmamıştır.Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak,A-Sanıkların TCK'nın 53/1. maddesinin “a,b,c,d,e” bendlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca “cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi altsoyu üzerindeki, velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum oldukları hapis cezalarından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmalarına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,B-Sanıkların ayrı ayrı sebebiyet verdikleri yargılama gideri 6183 sayılı Kanunun 106/1. maddesinde belirlenen 20 TL'den az olduğundan, 6352 sayılı Yasanın 100. maddesi ile eklenen CMK'nın 324/4. maddesi gereğince Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafii ile sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasından TCK'nın 53/1. maddesinin uygulanmasına ve yargılama giderlerinin sanıklardan tahsiline ilişkin bölümlerin çıkarılarak yerlerine “sanıkların TCK'nın 53/1. maddesinin “a,b,c,d,e” bendlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi altsoyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum oldukları hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmalarına” ve “sanıkların sebebiyet verdiği yargılama giderinin 6183 sayılı Kanunun 106/1. maddesinde belirlenen 20 TL'den az olması nedeniyle 6352 sayılı Kanunun 100. maddesi ile eklenen CMK'nın 324/4. maddesi gereğince Devlet Hazinesine yüklenmesine” cümlelerinin eklenmesi suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.