Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 5668 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 20392 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar vermeHÜKÜM : MahkumiyetMahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:Sanık ...'in adli sicil kaydında bulunan erteli hapis cezasına konu ilam yönünden gereğinin takdir ve ifası için ilgili mahkemeye ihbarda bulunulması mümkün görülmüştür.I-Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;Mala zarar verme suçundan dolayı doğrudan tayin edilen 2.000 TL adli para cezasına ilişkin hükümle ilgili olarak, 5237 sayılı TCK'nın 50/5. maddesinde öngörülen düzenlemeye ve 14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca, doğrudan verilen 3.000 TL'ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, cezanın türü ve miktarı itibariyle hükmün temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi gereğince sanık ...'ın temyiz talebinin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,II-Sanık ... hakkında hırsızlık, sanıklar ... ve ... hakkında hırsızlık, mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.Ancak;Kasten işlemiş oldukları suçtan dolayı hapis cezasıyla mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanıkların, 5237 sayılı TCK'nın 53/1-c bendinde belirtilen haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yalnızca, kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum oldukları hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmalarına karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi, Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ..., ... ile sanık ... müdafiinin temyiz talepleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından TCK'nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılarak, yerine ''TCK'nın 53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan mahkum oldukları hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihlerine kadar yoksun bırakılmalarına'' cümlelerinin eklenmesi eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, III-Sanıklar ..., ... ve ... hakkında işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;Kolluk görevlileri tarafından tutulan 25.08.2009 tarihli olay tespit tutanağı ve krokisine göre; suç yerinin, pencereleri üzerinde tel kafes olan ve tahtadan kapısı bulunan tavuk çiftliği olduğu ve tel kafes zorlanarak yerinden çıkartılmak suretiyle içeriye girildiğinin belirtilmesine karşın, 5237 sayılı TCK'nın 116/2. maddesi ile kişilerin mesleki faaliyetleri ve meslek icra alanlarının güvence altına alındığı, işyeri kavramının işin yapıldığı, konut dışındaki yerleri ifade etmesi karşısında, olay mahallinde keşif icrası ve müştekiye de sorulmak suretiyle, suça konu yerin işyeri, konut veya eklentileri niteliğinde olup olmadığı, işyeri sahibinin ya da işçilerin sürekli bulunup bulunmadığı, işyeri niteliğinde faaliyet gösteren yer olup olmadığı tespit edilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi,Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ..., ... ile sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 30.03.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.