Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 5202 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 20769 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : HırsızlıkHÜKÜM : MahkumiyetMahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:Sanık ...'ın 05.02.2013 tarihli 3. celse nolu duruşmada; duruşmadan vareste tutulmayı istemesi ve mahkeme tarafından da sanığın duruşmalardan vareste tutulmasına karar verilmesi karşısında CMK'nın 196. maddesi uyarınca sanığın son oturumda hazır edilmediği gerekçesiyle bu yönde bozma isteyen tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiştir.1-Sanık ...'ın aşamalarda değişmeyen suçlamayı kabul etmediği yönündeki savunması ve savunmasının aksini gösterir somut delillerin bulunmaması, diğer sanık ...'in atfı cürüm niteliğindeki aynı araç içerisinde sanığın da bulunduğu yönündeki beyanı dışında mahkumiyetine yeterli, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil elde edilemeyen sanığın beraati yerine, hırsızlık suçundan yazılı şekilde mahkumiyetine kararı verilmesi,2-Müştekiye ait sokak üzerine park edilen kapıları açık ve kontak anahtarı üzerinde bırakılan aracın çalınması şeklinde gerçekleşen eylemin TCK'nın 141/1. maddesine uyan suçu oluşturduğu gözetilmeyerek aynı Yasa'nın 142/1-e maddesiyle hüküm kurulması,3-Hırsızlık suçuna konu eşyanın önem ve değeri ile meydana gelen zararın ağırlığı dikkate alınarak 5237 sayılı TCK'nın 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ...'ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 2 ve 3 nolu bozmadan hükmü temyiz etmeyen sanık ...'in de yararlandırılmasına, 23.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.