Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 5132 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 27117 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : MahkumiyetMahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:1-5252 sayılı Yasanın 9/3. maddesi uyarınca hükümlü yararına olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağı gözetilerek, 5237 sayılı Yasaya göre hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarını oluşturan eylemleri nedeniyle 5237 sayılı Yasanın 61. maddesi uyarınca, temel cezanın ne şekilde saptanacağının belirlenmesi, konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçları bakımından 5237 sayılı CMK’nın 253 ve 254. maddeleri uyarınca “uzlaşma” hükümlerinin uygulanması ile bireyselleştirmenin yapılması için duruşma açılmasının zorunlu olduğunun gözetilmemesi,2-Hükmün gerekçesinde 765 sayılı yasa hükümlerinin uygulanacağına karar verildiği belirtilmiş ise de; hüküm fıkrasında her iki yasadan ayrı ayrı hüküm kurularak karışıklığa neden olunması, 3-Müştekinin isminin gerekçeli karar başlığında yazılmaması,Bozmayı gerektirmiş, hükümlü ...'nın temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, ilk hükümdeki ceza süresini aşmamak koşuluyla infaz aşamasında verilen uyarlama kararlarının kazanılmış hak oluşturmayacağının gözetilmesine, 19.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.