Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 4804 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 20549 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal, mala zarar vermeHÜKÜM : MahkumiyetMahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:Dosyadaki TİB'den alınan kayıtlara göre, müştekilerin ikametinden çalınan cep telefonunun suç tarihinden iki gün sonra hazırlık aşamasında tanık olarak ifadesi alınan ve hakkında suç eşyasının satın alınması suçundan ek takipsizlik kararı verilen tanık ... tarafından kullanıldığı, ikinci el telefon alım satım işi ile uğraşan tanığın da sanığın kimlik fotokopisini ibraz ederek cep telefonunu sanıktan satın aldığını söylediği, yine sanığın savunmasında cep telefonunu tanığa kendisinin sattığını kabul ederek, bu telefonu açık kimlik ve adres bilgilerini bilmediği arkadaşı ...'den satın aldığı yönündeki kendisini suçtan kurtarmaya yönelik savunması karşısında, mahkeme gerekçesinde her ne kadar tanık ...'nın anlatımlarına yer verilmemiş ise de, atılı suçun dosya kapsamına göre sübuta erdiği anlaşılmakla tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir. Hırsızlık suçuna konu eşyaların önem ve değeri, meydana gelen zararın ağırlığı dikkate alınarak 5237 sayılı TCK'nın 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken alt sınırdan uzaklaşması gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması ve birden fazla kişi ile birlikte konut dokunulmazlığını ihlal eden sanık hakkında TCK'nın 119/1-c maddesinden artırım yapılmaması aleyhe temyiz olmadığından; sanık hakkında hırsızlık suçundan erteli uzun süreli hapis cezasına hükmedildiğinden 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmemiş ise de, infaz aşamasında nazara alınması olanaklı görüldüğünden bozma nedeni yapılmamıştır. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.Ancak; Sanıktan tahsiline karar verilen toplam 18 TL yargılama giderinin inceleme tarihi itibariyle 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan (20 TL'den) daha az olması nedeniyle 5271 sayılı CMK'nın 324/4. maddesi gereğince Devlet hazinesine yüklenilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık ...'un temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi yollamasıyla, 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından yargılama giderlerinin tahsiline ilişkin bölümün çıkarılarak yerine, “yargılama gideri olarak yapılan toplam 18 TL'nin inceleme tarihi itibariyle 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan (20 TL'den) daha az olması nedeniyle 5271 sayılı CMK'nın 324/4. maddesi gereğince Devlet hazinesine yüklenilmesine'' cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17.03.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.