Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 3557 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 23438 - Esas Yıl 2012





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlalHÜKÜM : MahkumiyetMahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:Yaptıkları işbölümü gereği mala zarar verme suçuna doğrudan katılan sanık hakkında, ayrıca mala zarar verme suçundan zamanaşamı süresinde içinde işlem yapılması mümkün görülmüştür.1-Sanık hakında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;Sanığın 18 yaşını tamamlamasına kadar icra edilen celseler gizli yerine açık yapılması suretiyle CMK'nın 185. maddesine aykırı davranılmış ise de telafisi mümkün olmadığından bozma nedeni sayılmamıştır.Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık ...'ın temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 2-Sanık hakında işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;Sanığın 18 yaşını tamamlamasına kadar icra edilen celseler gizli yerine açık yapılması suretiyle CMK'nın 185. maddesine aykırı davranılmış ise de telafisi mümkün olmadığından, birden fazla kişi ile birlikte işyeri dokunulmazlığını bozma suçunu işleyen sanıklar hakkında işyeri dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükümde TCK'nın 119/1-c maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi ve TCK'nın 62.maddesi uyarınca belirlenen 6 ay 20 gün hapis cezasının, TCK'nın 50/1-a. maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesi sırasında sonuç cezanın 4.000 TL yerine 2.800 TL olarak belirlenmesi suretiyle eksik ceza tayini karşı temyiz olmadığından bozma nedeni sayılmamıştır.Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.Ancak; Sanık hakkında hükmedilen adli para cezasının 5275 sayılı Yasanın 106/4 maddesi gereği hapse çevrilme yasağı olmasına rağmen hapse çevrilmesine karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından "ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin ihtaratına’’ ilişkin cümlenin çıkarılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10/02/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.