Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 3509 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 20532 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : HırsızlıkHÜKÜM : MahkumiyetMahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.Ancak; 1-Sanık ... ve yanında bulunup hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmekle temyize gelmeyen ... ve ...’ın müştekinin işyerinin önündeki cansız mankenlerin üzerinde bulunan giysileri alarak bir poşet içerisine koyup yürümeye başladıkları, 300-400 metre kadar suç mahallinden uzaklaştıkları bir sırada devriye görevi yapmakta olan polis ekibi ile karşılaşan sanıkların kaçmaya başladıkları, polis memurlarının kovalamaca neticesinde temyize gelmeyen sanık ...’ı elindeki suça konu giysilerin içinde bulunduğu poşet ile yakaladıkları, kendisine poşetin içinde ne olduğu ve yanındakilerin kim olduğunu sorduklarında ise ...’ın “ poşetin içindeki giysileri müştekiye ait ... isimli işyerinin önündeki mankenlerin üzerinden birlikte aldıklarını , yanındaki şahısların da sanık ... ve kardeşi ... olduklarını “ beyan ettiği, bu beyan üzerine sanık ve ...’ın tespit edildiği ve ele geçirilen suça konu giysilerin de Emniyet Müdürlüğünce müştekiye iade edildiği, bu surette temyize gelmeyen sanık ...’ın yakalandığında yer göstererek suça konu giysilerin iadesini sağlayıp müştekinin zararını tamamen giderdiğinin anlaşılması karşısında , sanık ... hakkında 5237 sayılı TCK’nın 168/1. maddesi kapsamında değerlendirme yapılması zorunluluğunun gözetilmemesi,2-6352 sayılı Yasanın 100. maddesi ile CMK'nın 324. maddesinin 4. fıkrasına eklenen cümle gereğince, tahsiline karar verilen toplam 28-TL’ndan oluşan yargılama giderinden sanığın payına düşen 28 TL’nın 1/3’ ünün, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olduğunun ve bu nedenle sanığa yargılama gideri olarak yükletilemeyeceğinin gözetilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 04.03.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.