MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar vermeHÜKÜM : MahkumiyetMahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:A-Sanık ... ’nun temyizine yönelik yapılan incelemede;11.07.2013 tarihli hüküm duruşmasında hazır bulunmayan sanığın yokluğunda tebliğden itibaren yedi gün içinde Yargıtay yolu açık olmak üzere verildiği açıklanan hükmü, sanığın merniste kayıtlı adresinde tebliğ saatinde işte bulunması nedeniyle birlikte sakin annesi ...'ya 12.09.2013 tarihinde tebliğinden itibaren 1 haftalık süre geçtikten sonra dilekçe vermek suretiyle temyiz ettiği anlaşılmakla, sanık ... tarafından süresinden sonra yapılan 17.03.2014 tarihli temyiz istemi yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve yasaya uygun bulunan 17.03.2014 tarih ve 2012/526 E - 2013/271 K. sayılı temyiz talebinin reddine ilişkin ek kararın isteme uygun olarak ONANMASINA,B-Sanıklar ... ve ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanıklar ... ve ...’in temyiz istemleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, C-Sanıklar ... ve ... hakkında işyeri dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince;Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir. Ancak;1-5271 sayılı CMK'nın 226. maddesi uyarınca sanıklara ek savunma hakkı tanınmadan iddianamede yer verilmeyen 5237 sayılı TCK'nın 119/1-c maddesinin uygulanması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,2-Kısa süreli hapis cezasına seçenek yaptırımları düzenleyen 5237 sayılı TCK'nın 50/2 maddesi gereğince hapis ve adli para cezasının seçenek olarak düzenlendiği durumda hapis cezasının tercih edilmesi halinde bu cezanın artık adli para cezasına çevrilemeyeceği gözetilip, 5237 sayılı TCK’nın 151/1 maddesi gereğince hükmolunan kısa süreli hapis cezasının adli para cezası dışında 50/1 maddesindeki seçenek tedbirlerden birine çevrilmesi zorunluluğu,Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ...’in temyiz istemleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 02.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.