Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 31488 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 22882 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal, cürüm eşyasının satın alınması veya kabul edilmesiHÜKÜM : MahkumiyetMahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:Sanık ...’ün yokluğunda verilen 02.10.2012 tarihli kararın 15.10.2012 tarihinde tutuklu olarak bulunduğu... Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda okunup anlatılmadan ve tebliğ edilecek belgenin elden verilmesi suretiyle, 5271 sayılı CMK'nın 35/3 maddesine aykırı şekilde yapılan tebliğ işleminin geçersiz olduğundan 23.10.2012 tarihli temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek, temyiz isteminin reddine ilişkin 11.11.2012 tarih ve 54-835 sayılı ek kararın kaldırılması suretiyle yapılan temyiz incelemesinde; Sanık ......’nin, müşteki ... tarafından evinin yatak odasında hırsızlık suçunu işlemek için bulunduğu sırada ve ertesi gün de....plakalı aracı kullanırken görülerek polise ihbar ve tereddütsüz şekilde teşhis edildiği; .... plakalı araçla çalıntı LCD televizyon ve poşet içinde cep telefonlarını annesi sanık ... ... ile birlikte oturdukları eve yanında bulunana şahıs ile birlikte getirdiği;... plakalı aracın sanık ...’ün kız kardeşi ....'a ait olup, aracın çalıntı malzemeler taşınmasından sonra yakalandığında, otonun sol ön kapı dış yüzeyinden alınan parmak izlerinden birinin sanık ... ....’ye diğerinin ise sanık ...’e ait olduğunun belirlendiği; sanık ...’ün savunmasında, .... plakalı aracı...’ta ikamet eden amcası ....’e satması için götürüp bıraktığını beyan ettiği ve .... plakalı araçla müşteki ...’a ait LCD televizyon ve müştekilerden ... ve ...’a ait cep telefonları ve yine ...’ya ait SD kartın sanık ...’ün misafirliğe gelirken getirdiğini sanık ......’nin söylediğinin dosya kapsamından anlaşılması karşısında; suçu işleyenlerden birinin de sanık ... olduğunda tereddüt bulunmadığından, eksik araştırma nedeniyle ve müştekiler ..., ..., ... ve ...’a yönelik 142/1-b ve 116/1 maddeleri ile kurulan hükümlerde müşteki sayısınca ayrı ayrı 4 kez artırılması suretiyle hüküm verilmesinin infazında tereddüt oluşturmayacağı kanatine varıldığından, bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir. A- Sanıklar ....ve....hakkında kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanıklar....ve ...’nin temyiz istemleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin isteme uygun olarak ONANMASINA,B- Sanık ... hakkında kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince;Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir. Ancak; Mersin 2 Asliye Ceza Mahkemesinin 2007/688-2008/333 sayılı ilamı ile TCK'nın 86/2 ve 52/2 maddesi gereğince kesin nitelikte verilen 2000 TL adli para cezasına ilişkin hükümlülüğün 1412 sayılı CMUK'un 5219 sayılı Yasa ile değişik 305/1-son maddesi gereğince tekerrüre esas alınamayacağı gözetilmeden, 5237 sayılı TCK'nın 58/6. maddesi ile yazılı şekilde uygulama yapılması,  Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ün temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından sanık hakkında “5237 sayılı TCK'nın 58. maddesinin uygulanmasına” ilişkin bölümlerin çıkartılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.