Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 31059 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 20696 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Karşılıksız yararlanma, mühür bozmaHÜKÜM : Karşılıksız yararlanma suçundan beraat, mühür bozma suçundan mahkumiyetMahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:I-Sanık hakkında karşılıksız yararlanma suçundan kurulan hüküm ile ilgili temyiz talebinin incelenmesinde;Sanık hakkında 28.10.2009 tarihli mühür bozma suçundan verilen hükmün sanık tarafından temyiz edildiği, elektrik enerjisi hırsızlığı suçundan verilen beraat hükmünün ise temyiz edilmediği için kesinleştiği, Yargıtay'a gönderilen dava dosyasının, "02.07.2012 tarihinde kabul edilerek, 28344 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan ve 05.07.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesinin l. fıkrası uyarınca aynı maddenin 2. fıkrasına göre işlem yapılması" için iade edilmesinden sonra 21.12.2012 günlü kararda karşılıksız yararlanma suçundan kurulan hükmün hukuken geçersiz ve yok hükmünde olduğu anlaşılmakla, katılan vekilinin hukuken geçersiz ve yok hükmünde olan hükme yönelik konusu olmayan temyiz isteminin, 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,II-Sanık hakkında mühür bozma suçundan kurulan hüküm ile ilgili temyiz talebinin incelemesinde; Sanığın 06.11.2009 tarihli temyiz dilekçesinde, aynı konuda yargılandığını ileri sürmesi karşısında anılan dava dosyaları getirtilip incelenerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,Kabule göre de;Dosyada bulunan 25.04.2007 tarihli mühürleme tutanağının sayacın, mühür numarası ile birlikte mühürlendiğine dair ibareyi usulüne uygun olarak taşımadığı dikkate alındığında sanık hakkında 03.05.2007 tarihinde tutulan kaçak elektrik tutanağı ile sayaca konulan mührün 21.05.2007 tarihinde yapılan tespitte bozulduğunun anlaşılması nedeniyle 5237 sayılı TCK’nın 203/1. maddesi ile belirlenen temel cezadan aynı Kanun’un 43. maddesi ile artırım yapılması,Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 06.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.