Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 30577 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 1162 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal, mala zarar vermeHÜKÜM : MahkumiyetMahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:Sanığın ertelemeye engel hükümlülüğünün bulunduğunun anlaşılması karşısında, sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 51. maddesindeki ertelemeye ilişkin hükümlerinin uygulanma olanağı bulunmadığı anlaşılmakla yapılan incelemede; I-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde: Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık ...'in temyiz istemi yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, II-Sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz incelemesine gelince: Hırsızlık suçundan hüküm kurulduğu sırada, tekerrüre esas hükümlülüğü bulunan sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 58. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.Ancak; Müştekinin, 24.03.2012 günü saat 10:00 sıralarında evden ayrılıp, aynı gün 23:00'de geldiğinde evine hırsız girdiğini anlamış olduğu yolundaki beyanı ile suçunu inkar eden sanığın suç saatine ilişkin açık bir beyanının bulunmadığının anlaşılması karşısında, hırsızlık eyleminin gece sayılan vakitte gerçekleştiğinin kesin olarak belli olmaması nedeniyle, şüpheden sanık yararlanır ilkesi gereğince eylemin gündüz vakti işlendiğinin kabulü ile hüküm kurulması gerekirken, hırsızlık suçu bakımından, 5237 sayılı TCK'nın 143. maddesince artırım yapılması; konut dokunulmazlığının ihlali suçu bakımından ise aynı Yasanın 116/1.maddesi yerine 116/1-4 maddelerinin uygulanması yoluyla fazla ceza tayin edilmiş olması, Bozmayı gerektirmiş, sanık ...'in temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, sanığın hapis cezasına ilişkin mahkumiyetleri nedeniyle 5237 sayılı TCK nın 51. maddesi ile 5271 sayılı CMK'nın 231. maddesinin (hırsızlık suçuna yönelik) uygulanma koşullarının bulunmadığı değerlendirilerek, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından 5237 sayılı TCK'nın 143. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılarak, aynı yasanın 142/1-b ve 62. maddeleri gereğince sonuç cezanın 1 yıl 8 ay hapis cezası olarak belirlenmesine; 5237 sayılı TCK'nın 116/4. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılarak, aynı Yasanın 116/1 ve 62. maddeleri gereğince sonuç cezanın 5 ay hapis cezası olarak belirlenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.