Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 29904 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 1521 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme HÜKÜM : MahkumiyetMahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir. Ancak; 1- Sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK’nın 61/6. madde ve fıkrasına aykırı olarak aynı yasanın 119/1-c. maddesi ile uygulama yapılırken hapis cezasının “12 ay” yerine “1 yıl” olarak hükmedilmesi, 2- Sanık ... hakkında, hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 5237 sayılı TCK'nın 50/5. maddesinde öngörülen düzenlemeye göre hükmolunan ikibin Türk Lirasına kadar olan mahkumiyet hükümleri kesin olup, 1412 sayılı CMUK'nın 5219 sayılı Yasa ile değişik 305/1-son maddesi gereğince, tekerrüre esas alınamayacağı gözetilmeden 5237 sayılı TCK'nın 58/6. maddesi ile yazılı şekilde uygulama yapılması,  3- 5275 sayılı CGTİHK’nun 108. maddesi uyarınca denetim süresini belirleme ve gerektiğinde uzatma görevi, hükmü veren mahkemeye değil, hükümlünün infaz aşamasındaki davranışlarını da değerlendirerek koşullu salıverme ile ilgili kararı verecek olan mahkemeye ait olduğu düşünülmeden sanık ... hakkında 5237 sayılı TCK’nın 58/7. maddesi gereğince “cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” karar verilmesiyle yetinilmesi gerekirken, denetimli serbestlik tedbirinin süresinin de belirlenmesi,  4- 5237 sayılı TCK'nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ...’ın temyiz istemleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanıklar hakkında konut dokunulmazlığını ihlal suçundan verilen hükümlerde 5237 sayılı TCK'nın 119/1-c maddesinin uygulanması ile ilgili kısımdan "1 yıl ’’ ibaresi çıkarılarak, yerine ’12 ay’’ ibaresinin yazılması; sanık ... hakkındaki hüküm fıkralarından “5237 sayılı TCK'nın 58. maddesinin uygulanmasına ve cezanın infazından sonra 1 yıl süre ile denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” ilişkin bölümlerin çıkartılması ve sanıklar hakkındaki hüküm fıkralarından “53/1. maddesinin uygulanmasına” ilişkin bölüm çıkarılarak, yerine “53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına” cümlelerinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.